معرفی رمان

رمان " از پشت شیشه ی اشک"
سال گذشته زیر چاپ بود ولی خرداد امسال یعنی 1396 به چاپ رسید.این رمانیست عاشقانه و عارفانه. شخصیت اصلی رمان آیدین است که عاشق دختری به نام آیلین می شود. برخلاف تمام داستانهای عاشقانه ادبیات فارسی و ترکی و سایر ملل جهان   مثل لیلی و مجنون ،اصلی و کرم ،رومئو و ژولیت،عشق آیدین به آیلین کاملا متفاوت است چون این داستان عاشقانه ی یک طرفه است.مشکل بزرگ آیدین از اینجا آغاز می شود. اما آیدین بعد از سپری کردن ماجراهایی به عشق عرفانی دست می یابد که با هیچ چیز دنیا عوض نمی کند.
این داستان دارای بیست و دو بخش است که در هر بخش قسمتی از ماجرا بیان می شود.
سبک رمان " از پشت شیشه ی اشک"
این رمان ضمن حفظ ویژگی های رمان مدرن از سبک سنتی داستانهای اصلی و کرم و شاه صنم و عاشیق غریب پیروی کرده است بدین معنا که پس از تعریف ماجرا اشعار عاشقانه ایی از زبان شخصیت های داستان به زبان ترکی بیان می کند.در واقع این تنها رمانیست که به سبک نو نوشته شده ولی مزین به اشعار ترکی است.اما اگر کسی حوصله یا سواد خواندن اشعار ترکی را نداشته باشد .نخواندن اشعار لطمه ایی به پیگیری ماجرا نمی زند.
در نظر بود این رمان کلا به زبان ترکی نوشته شود اما از آنجا که متاسفانه خوانندگان نثر ترکی کم هست،با نثر فارسی و نظم ترکی  نگاشته شد. جای تاسف است خوانندگان کتاب بقدری اندک هستند که نویسندگان از نوشتن پشیمان می شوند. با اینکه شش هزار تومان پول یک ساندویچ هم نمیشود،با و جود ارزان بودن کسی حاضر به خواندن کتاب نیست.
نخواندن کتاب و سرکوب نویسندگان نتیجه اش این خواهد بود که ما در آینده شخصیت ادبی نخواهیم داشت.بجای پرورش شخصیت های ادبی با خرید کتاب آنها مجبوریم برای پر کردن خلا شخصیت های ادبی دست به دامن افرادی بشویم که احتمال می دهیم جد و آبادش میانه ای بوده است مثل عین القضات همدانی میانجی .افغانی ها رفتند ترکیه جمال الدین اسدابادی را که اهل اسداباد همدان بود نبش قبر کردند و به مزار اسداباد افغانستان منتقل کردند. اکنون آرامگاه جمال الدین اسد ابادی در اسداباد افغانستان است.منظور از این مثال این نیست که بگویم هرکس که قلم بدست گرفت در حد این بزرگانست  بلکه منظورم اشاره به اهمیت داشتن شخصیت های فرهنگی برای هر منظقه است. همشهریان محترم ،روشنفکران فرهیخته و آینده نگر با خرید و خواندن کتاب های همشهریانمان شخصیت های فرهنگی شهرمان را حمایت و پرورش دهیم.پولی که خرج کردن آن برای سبد کالایمان ناچیزست اگر همت جمعی باشد سرمایه ای بزرگیست برای آینده ی شهرمان وحتی استان و کشورمان.آفرین بر تبریز که شهریار پرورد و بعد از وفاتش سه روز عزای عمومی اعلام کرد و ایشان را در مقبره الشعرا دفن کرد و به برکت چنین کارهایی تبریز یکی از بهترین اماکن گردشگری فرهنگی هم شده است.باید از مردم مشاهیر پرور تبریز درس بگیریم قدر هنرمندانمان را با خرید کتابشان و آثارشان ارج نهیم.
زبان حال ما نویسندگان میانه ای بی شباهت به عزیزان زلزله زده نیست که بدرستی گفتند"ما همدردی نمی خواهیم حمایت می خواهیم که جز با خرید کتاب از جانب شما همشهریان عزیز حمایت معنی ندارد."
 نوشته شده در بیست و شش آبان ماه سال نود و شش
ا.دوزنانی