مرغابی ها پرندگانی مهاجرند و در فصل زمستان، تعداد زیادی از آنها به ایران مهاجرت می کنند. از آن جمله می توان به انواع زیر اشاره کرد:

الف:  گروه Tadornin

1. 1-  آلغوط Ruddy shelduck

بخش عمده ی رنگ بدن این جانور در هر دو جنس نر و ماده، دارچینی است.

با این تفاوت که یک نوار سیاه رنگ به دور گردن نر، وجود دارد.  

سر آنها کم رنگ تر است. پاها، عنبیه و نوک سیاه است. جثه ای نسبتا بزرگ دارند و رنگ پاره در آنها سبز فلزی است.  

این گونه، 16 تا 18 تخم می گذارند و 28 تا 30 روز روی تخم می خوابند.   

این جانوران پیرامون رودخانه شور در مرکز ایران دیده می شوند. 

از مواد گیاهی تغذیه می کنند. و البته گاهی در چینه دان آنها بعضی از سخت پوستان کرم ها و نرم تنان نیز دیده شده است.این پرنده در سواحل بعضی از دریاچه ها و جزایر کشورمان تخم می گذارد.

1. 2- تادورنا Tadorna takorna (عروس مرغابی shel duck)

این جانوران در سواحل دریاچه ی رضاییه و در مرداب انزلی و برخی نواحی دیگر کشورمان زندگی می کنند.  

در فصل تولید مثل، حیوان نر دارای رنگ آمیزی زیبایی است. که به نام پرپوش فصلی نامیده می شود.  

در این زمان سرد و جانور نر سیاه و دارای جلای فلزی سبز رنگ است. 

نوار قهوه ای خوشرنگی نیز در ناحیه پشت، پهلو ها و سینه به شکل کمربند پهنی وجود دارد. و هم چنین یک نوار از ناحیه ی پشت سر تا دم ادامه دارد.  

بعضی از بخش های بدن مانند پوش پرهای زیر دم، دارچینی و بقیه ی بدن سفید است. 

عنبیه قهوه ای یا میخکی است. نوک دارای برجستگی انتهایی بوده، زبانه ی نوک سیاه و رنگ نوک سرخ پر رنگ است.

بخش جلویی نوک پهن و به سوی بالا قوس دارد. در فصل تابستان و بعد از زمان جفت گیری، نر دارای رنگی است که رنگ گرد ماده نما نامیده می شود. 

بخش های سیاه بدن جانور خاکستری می شود و دو جنس به هم شبیه می شوند.  با این تفاوت که رنگ نوک در جانور ماده روشن تر، سر خاکستری نواحی پیشانی، گلو، جلو گردن سفید و پیرامون چشم را حلقه ای سفید در بر گرفته است. 

گردن این پرنده بلند و باریک و ناحیه ی سینه ی آن نیز باریک است. 

عروس مرغابی در سواحل شنی آب های شور، در مرداب ها و سواحل رودخانه های گل آلود دیده می شود.  

این جانوران به خوبی روی زمین راه می روند و شنا می کنند و از حشرات (جمندگان) نرم تنان، کرم ها و سخت پوستان، جلبک ها، دانه و برگ و ریشه ی گیاهان آبزی تغذیه می کنند.