فراموش کردم
رتبه کلی: 2443


درباره من
شعرهایم را میخوانی...

ومیگویی روان پریش شده ام!

پیچیده است...؟ قبول ...!

اما من فقط چشمهای تو را مینویسم...!

تو ساده تر نگاه کن ...


...............####
................###
.................##
.................##
.................##
.................##
.................##
.................##
.................##
.................##
.................##
........##.....##........##
.......##.....###........##
.......#############
.......############
........###########
.........###########
.......#############
....################
..##################
.###################
.###################
..#######::::::::#######
...#################
......##############
...........#########





_______________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
__@@@@@@@@@@@@@@_______
__@@@@@@@@@@@@@@_______
_______________________________
_________@@@@@@@___________
_____@@@@@@@@@@@_________
___@@@@@______@@@@@_______
__@@@@@_________@@@@@_____
_@@@@@___________@@@@@____
_@@@@@___________@@@@@____
_@@@@@___________@@@@@____
__@@@@@_________@@@@@_____
___@@@@@______@@@@@_______
______@@@@@@@@@@@________
_________@@@@@@@____________
________________________________
_@@@@@___________@@@@@__
__@@@@@_________@@@@@___
___@@@@@_______@@@@@____
___@@@@@______@@@@@_____
____@@@@@____@@@@@______
_____@@@@@__@@@@@_______
______@@@@@@@@@@________
_______@@@@@@@@@________
________@@@@@@@@_________
_________@@@@@@@_________
__________@@@@@@__________
_______________________________
___@@@@@@@@@@@@@______
___@@@@@@@@@@@@@______
_________________@@@@@______
_________________@@@@@______
_________________@@@@@______
___@@@@@@@@@@@@@______
___@@@@@@@@@@@@@______
_________________@@@@@______
_________________@@@@@______
_________________@@@@@______
___@@@@@@@@@@@@@______
___@@@@@@@@@@@@

*احسان رضایی* (Ehsan11 )    

درس زندگی...

درج شده در تاریخ ۹۴/۰۱/۱۹ ساعت 14:12 بازدید کل: 140 بازدید امروز: 137
 

دختری ازدواج کرد و به خانه شوهر رفت ولی هرگز نمی توانست با مادرشوهرش کنار بیاید و هر روز با هم جرو بحث می کردند.

عاقبت یک روز دختر نزد داروسازی که دوست صمیمی پدرش بود رفت و از او تقاضا کرد تا سمی به او بدهد تا بتواند مادر شوهرش را بکشد!

داروساز گفت اگر سم خطرناکی به او بدهد و مادر شوهرش کشته شود، همه به او شک خواهند برد، پس معجونی به دختر داد و گفت که هر روز مقداری از آن را در غذای مادر شوهر بریزد تا سم معجون کم کم در او اثر کند و او را بکشد و توصیه کرد تا در این مدت با مادر شوهر مدارا کند تا کسی به او شک نکند.

دختر معجون را گرفت و خوشحال به خانه برگشت و هر روز مقـداری از آن را در غـذای مادر شوهـر می ریخت و با مهربانی به او می داد.

هفته ها گذشت و با مهر و محبت عروس، اخلاق مادر شوهر هم بهتر و بهتر شد تا آنجا که یک روز دختر نزد داروساز رفت و به او گفت: آقای دکتر عزیز، دیگر از مادر شوهرم متنفر نیستم. حالا او را مانند مادرم دوست دارم و دیگر دلم نمی خواهد که بمیرد، خواهش می کنم داروی دیگری به من بدهید تا سم را از بدنش خارج کند.

داروساز لبخندی زد و گفت: دخترم ، نگران نباش. آن معجونی که به تو دادم سم نبود بلکه سم در ذهن خود تو بود که حالا با عشق به مادر شوهرت از بین رفته است.

تاریخ آخرین ویرایش مطلب: تاریخ آخرین ویرایش: ۹۴/۰۱/۱۹ - ۱۴:۱۲
اشتراک گذاری: تلگرام فیسبوک تویتر
برچسب ها:

1
این نظر توسط ارسال کننده محتوا حذف شده است.
هادی اسدی(agkandly )
۹۴/۰۱/۱۹ - 14:18
sorena sport(sore )
۹۴/۰۱/۱۹ - 15:34
دختره تنهایی(nana-tanha )
۹۴/۰۱/۲۱ - 20:28
*آغلار گولر*(roz1365 )
۹۴/۰۱/۲۱ - 21:59
آموزنده بید...بد اخلاقا یاد بگیرن
1


لوگین شوید تا بتوانید نظر درج کنید. اگر ثبت نام نکرده اید. ثبت نام کنید تا بتوانید لوگین شوید و علاوه بر آن شما نیز بتوانید مطالب خودتان را در سایت قرار دهید.
فراموش کردم
تبلیغات
کاربران آنلاین (0)