کاش فراموش کردن راهم یادمیگرفتم...

گاهی وقت ها 
بعضی ها 
برای آدم معلم خوبی میشوند 

مثل تو 
دوست داشتن را یادم دادی 

دیدن را 
خندیدن را 
بازی کردن را 
رفتن را 

و من... 

عاشقی را یاد گرفتم 

انتظار کشیدن های بی پایان را 
تحمل را 
دلتنگی را 
گریه کردن را 
شکستن را 
اما حیف... 
شاگرد خوبی نبودم... 

کاش فراموش کردن را هم یاد میگرفتم!