من یک دختــــر چـــــادریــم

من یک دختر چادریم ...

شاد و پرنشاط ، سرزنده و پرکار...

قرآن و نهج البلاغه اگر میخوانم ، رمان و حافظ هم میخوانم.


عاشق پهلوانی های حضرت حیدر اگر هستم ، یک عالمه شعر

حماسی از شاهنامه هم حفظم.


پای سجاده ام گریه اگر میکنم ، خنده هایم بین دوستانم هم

تماشایی است !


من یک عالمه دوست و رفیق دارم.


تابستان ها اگر اردوی جهادی میرویم ، اردوهای تفریحی ام نیز هر

هفته پا برجاست ...


ما اگر سخنرانی میرویم ، پارک رفتنمان هم سرجایش است ...


مسجد اگر پاتوق ماست ، باغ و بوستان پاتوق بعدی ماست ...


برای نماز صبح قرار مسجد اگر میگذاریم ، هنوز خورشید نزده از مسجد

تا خانه پیاده قدم میزنیم.


دعای عهدمان را اگر میخوانیم ، همانجا سفره باز میکنیم و با خنده و

شادی صبحانه مان میشود غذا با طعم دعا !


ما اگر چادر سر میکنیم ، نقاش هم هستیم ، خطمان هم خوب است


حرفهای دخترانه مان سرجایش ، شوخی های دوستانه مان را هم

میکنیم ،


نمایشگاه و تئاتر هم میرویم ، سینما هم اگر فیلم خوب داشت ...


کوه هم میرویم ، عکس های یادگاری ، فیلم های پر از خنده و شادی
...

کی گفته ما چادری ها ...


من قشنگ تر از دنیای خودمان سراغ ندارم !

دنیای من و این رفیقان با خدایم ،


همین هایی که دنبال زندگیشان در کوچه و خیابان نمیگردند ،


همین هایی که وقتی دلت را میشکنند تا حلالیت ازت نگیرند ول کن

نیستند ،


همین هایی که حیاشان را نفروختند ...


خوشبخت ندیده ، هرکس ما را ندیده ...