خدا از " هیس " خوشش نمیاد ........!!!!!!!!!

مادر بزرگ در حالی که با دهان بی دندان ،

آب نبات قیچی را می مکید ادامه داد :

آره مادر ، ُنه ساله بودم که شوهرم دادند ،

از مکتب که اومدم ، دیدم خونه مون شلوغه .......

مامانِ خدابیامرزم همون تو هشتی دو تا وشگون ریز ،

از لپ هام گرفت تا گل بندازه

تا اومدم گریه کنم گفت : هیس ، خواستگار اومده ........

خواستگار ، حاج احمد آقا ، خدا بیامرز چهل و دو سالش بود و من ُنه سالم

گفتم : من از این آقا می ترسم ، دو سال از بابام بزرگتره ......

گفتند : هیس ، شکون نداره عروس زیاد حرف بزنه و تو کار نه بیاره .......

حسرت های گذشته را با طعم آب نبات قیچی فرو داد و گفت :

کجا بودم مادر ؟ آهان

جونم واست بگه ، اون زمون ها که مثل الان عروسک نبود

بازی ما یه قل دو قل بود و پسرهام الک دو لک و هفت سنگ ......

سنگ های یه قل دو قل که از نونوایی حاج ابراهیم آورده بودم را
ریختند تو باغچه و گفتند :

تو دیگه داری شوهر می کنی ، زشته این بازی ها
گفتم : آخه ....

گفتند: هیس آدم رو حرف بزرگترش حرف نمی زنه ......

بعد از عقد ، حاجی خدا بیامرز ، به شوخی منو بغل کرد و نشوند رو طاقچه ،
همه خندیدند ولی من ، ننه خجالت کشیدم

به مادرم می گفتم : مامان من اینو دوست ندارم، دوست داشتن چیه ؟

عادت میکنی

بعد هم مامانت بدنیا اومد با خاله هات و دایی خدابیامرزت ،

بیست و خورده ایم بود که حاجی مرد .......

یعنی میدونی مادر ، تا اومدم عاشقش بشم ، افتاد و مرد

نه شاه عبدالعظیم با هم رفتیم و نه یه خراسون ،

یعنی اون می رفت ، می گفتم : اقا منو نمی بری ؟

می گفت هیس ، قباحت داره زن هی بره بیرون

می دونی ننه ، عین یه غنچه بودم که گل نشده ،

گذاشتنش لای کتاب روزگار و خشکوندنش ......

مادر بزرگ ، اشکش را با گوشه چارقدش پاک کرد و گفت :

آخ دلم می خواست عاشقی کنم ولی نشد ننه ......

اونقده دلم می خواست یه دمپختک را لب رودخونه بخوریم ، نشد ......

دلم پر می کشید که حاجی بگه دوست دارم ، ولی نگفت .....

حسرت به دلم موند که روم به دیوار ، بگه عاشقتم ولی نشد که بگه .......

گاهی وقتا یواشکی که کسی نبود ، زیر چادر چند تا بشکن می زدم

آی می چسبید ، آی می چسبید

دلم لک زده بود واسه یک یه قل دو قل و نون بیار کباب ببر

ولی دست های حاجی قد همه هیکل من بود ،

اگه میزد حکما باید دو روز می خوابیدم .....

یکبار گفتم ، آقا میشه فرش بندازیم رو پشت بوم شام بخوریم ؟

گفت :هیس ، دیگه چی ؟؟؟؟

با این عهد و عیال ، همینمون مونده که انگشت نما شم ......

مادر بزرگ به یه جایی اون دور دورا خیره شد و گفت:

می دونی ننه ، بچه گی نکردم ، جوونی هم نکردم ......

یهو پیر شدم ، پیر ........

پاشو دراز کرد و گفت :

آخ ننه ، پاهام خشک شده ، هر چی بود که تموم شد .....

آخیش خدا عمرت بده ننه ؛

چقدر دوست داشتم کسی حرفمو گوش بده و نگه هیس ......

به چشمهای تارش نگاه کردم ،

حسرت ها را ورق زدم و رسیدم به کودکیش ؛

هشتی ، وشگون ، یه قل دوقل ، عاشقی و .......

گفتم مادر جون حالا بشکن بزن ، بزار خالی شی .......

گفت : حالا دیگه مادر ، حالا که دستام دیگه جون ندارن ؟

انگشتای خشک شده اش رو بهم فشار داد ولی دیگه صدایی نداشتند .....

خنده تلخی کرد و گفت : آره مادر جون ،

اینقدر به همه نگید هیس .....

بزارید حرف بزنن .......

بزارید زندگی کنن ......

آره مادر هیس نگو ، باشه ؟

خدا از "هیس "خوشش نمیاد ..............