جمع بندی غزل مشترک همسرایی 4

درود بر دوستان ادیب و ارزشمندم ...

از همراهی شما عزیزان در پست همسرایی 4 سپاسگزارم ...

چون با عزیزان شاعر در این سایت آشنایی نداشتم ، قادر نبودم به درستی اطلاع رسانی کنم .

با این حال حضور ارزشمند شما سبب آفرینش غزلی زیبا شد .

ابتدا در این پست ابیات ارسالی دوستان را به تفکیک ارائه میدهم ،جهت نقد و نظر عزیزان و اساتید عزیز ...

بیت مطلع غزل :

پژاره :

از قلم افتاده ام ، ای واژه رسوایم کن

در هجا زندانی ام ،تنهای تنهایم نکن

خسته ام از دست های در هوا جا مانده ام

روز را گم کرده ام   ،درگیر شبهایم نکن

آقای حسین -آسمان آبی-:

این پلنگ از ابتدا دیوانه ی صحرا نبود

هر شبی با عکس ماه خیره اغوایم نکن

آقای باقر الهیاری:

خسته از تکرار خویشم ،در ردیف زندگی

یک نفس جانم ستان ،امروز و فردایم نکن

دوست عزیز وفالی یار:

شسته ام دست از همه ،تنها کسم شو نازنین

ناز کم کن دلبرا ،اینگونه شیدایم نکن

موسم رفتن رسیده مانده ام با این خیال
من بمانم یا روم زنجیر در پایم نکن
خنده هایت خنجری از جنس فولادی ظریف
سنگدل زخم بزن مهمان دنیایم نکن

آقای یوسف جوادی :

گرچه بر جام لبت عمریست مهمانم حبیب
من که باده نی پرستم با خود همپایم نکن
قان دوداقلاردان دامیر مینلرجه باده سوزدورور
ایسته مم کئفلنمه گی واللاهی مندن ال چکین

مسافریلدا :

بانو گل زنبق عزیز :

من همین حالا به دستان تو محتاجم، مرا
جرعه ای از خود بده، دلخوش به دریایم نکن

بانو شقایق 69 عزیز:

همچو شمعی سوختم از سرزنشهایت / ولی

یک نظر بر من فکن ققنوس دنیایم نکن

بانو گلاره محمدی :

از کنارت میروم , دیگر تو فریادم نکن

بارها توبه شکستم , باز شیدایم نکن

***

سپاس فراوان!