سوپرایز

این یک داستان کوچیکه از نوشته های خودم برای یک دوستان

و البته یک نفر خاص....

------------------------------------------------------------------

دیگه ظهر شده بود از صبح  رو مبل لم داده بودم گشنه هم بودم. چشمم به تلویزیون بود ،ولی

نمی دیدمش فکرم رو فشار میاوردم تا بالاخره بتونم این جدول رو برای اولین بار تا آخرش حل کنم. پای آبروم در میون بود با دوستام شرط بسته بودم و قول شرف هم داده بودیم که خودمون حلش کنیم و تقلب نکنیم ، من هم که وجدانم مثل یک معلم همیشه جلوم هستش و نمیتونم در برم.

اینقدر فکر کرده بودم که مغزم توی سرم گرم شده بود. آخرای جدول بود فقط چند کلمه .

اما این یکی رو اگه بفهمم دیگه تمومه . با خودم غر ولند می کردم.

بزار ببینم از عمودیش:  کمان دارد؟ ...

فهمیدم . فهمیدم:  زه . زه .

اینم دوحرف "ز"و اینم  "ه" آخی اما این دیگه چی میشه!  

قیمتی و آسمانی و چشم نواز. سفارش شده ؟

6 حرفی . "ز"هم که دراومده...   وای دارم دیوونه میشم. دیگه چیکار کنم.

مامانم از در آشپزخونه اومد بیرون و یک نگاهی کرد و رفت . چشمم که بهش افتاد فهمیدم که عصبانی شده. آخی از صبح اینجا ولو شدم و سرم تو مجله است.

با صدای بلند گفتم: "مامان جونم یک کم دیگه الان میام..."

باز سرم و کردم توی مجله . 17  عمودی قسمت سوم: دائم؟ چی میشه؟... همواره.... نه. همش.... نه .نه .... همیشه! همیشه! خودشه

خوشحال نوشتم. فقط همین مونده:

قیمتی و آسمانی و چشم نواز. سفارش شده ؟

  کلافه شدم .

مامانم از تو آشپزخونه داد زد:"نمیخوای بیای کمک من آی دختر خسته شدم"

شنیده نشنیده گرفتم .فقط همین مونده بود . یعنی چی آخه؟ "قیمتی و آسمانی و چشم نواز. سفارش شده"

یک دفعه مامانم از تو آشپزخونه اومد بیرون با کفگیر تو دستش به سمت من و من که یکدفعه چشمام اینهو وزغ زذه بود بیرون از حدقه

مامانم داد زد :" فیروزه . مگه کری "

من که یکدفعه مثل اینکه برق گرفته باشم تمام فیوزهای مغزم با هم زد بالا پریدم بالا و مامانم و بغل کردم .

داد زدم : "فیروزه"... "فیروزه"

مامانم یهو جا خورد و ترسید  و گفت: "چته دیوونه"

آخه نمی دونست که:  خودش بود جواب سوال و اسم خودم خنگم.

آخه کی اسم خودشو فراموش میکنه "فیروزه"

اشتراک گذاری: تلگرام فیسبوک تویتر