امام علی سلام الله علیه:
1مَن غَضَّ طَرفَهُ اَراحَ قَلبَهُ؛
هر کس چشم خود را [از نامحرم] فرو بندد، قلبش راحت میشود.
غررالحکم، ح 9122؛ میزان الحکمة، ج 12، ص
2. وَ مَن نَظَرَ فی عُیُوبِ النّاسِ فَاَنکَرَها ثُمَّ رَضِیَها لِنَفسِهِ فَذاکَ الاَحمَقُ بِعَینِهِ
آن که عیوب مردم را بنگرد و آن را ناپسند داند سپس برای خود روا داند احمق واقعی است.
3. اِذا وَصَلَت اِلَیکُم اَطرافُ النِّعَمِ، فَلاتُنَفِّرُوا اَقصاها بِقِلَّةِ الشُّکرِ
زمانی که مقدمات نعمت ها به شما رسید، نهایت آن را با کم شکری از خود مرانید.
4. وَالفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ، فَانتَهِزُوا فُرَصَ الخَیرِ
فرصت به مانند ابر گذرا می گذرد، پس فرصت های نیک را غنیمت دانید.