«نفرت از پولدارها»، از سه زاویه

در حالت عادی، زیاد چیزی بروز نمی دهند، اما امان از روزی که اتفاقی بیفتد و خبری بشود؛ مثلا یک پورشه به درختی برخورد کند یا یک بی‌ام‌و در اتوبان همت چپ کند یا چند بچه پولدار یک صفحه در اینستاگرام و فیسبوک درست کنند، آن وقت است که سیل انتقادات و حتی بد و بیراه ها نثار این قشر جامعه می شود. منتقدان و ناسزاگوها معمولا اقشار فرودست جامعه هستند؛ کسانی که گمان می کنند حق آنها را این بچه پولدارها خورده‌اند و برده‌اند، پس حقشان است که ورشکسته شوند، تصادف کنند و خودروی چندصد میلیونی آنها منهدم شود یا حتی کشته شوند!

در حالت کلی، این مساله از سه زاویه قابل بررسی است؛ نخست، دیدگاه منفی اقشار فرودست نسبت به ثروتمندان که اغلب گمان می کنند این پول ها حرام و به اصطلاح، مال مردم خوری است وگرنه از راه درست و حلال، این همه پول به دست یک نفر نمی رسد. درست است که خیلی ها از راه نامشروع و غیراخلاقی ثروتی به هم زده اند، اما در مسلما همه را با یک چوب زدن و واکنش های توهین آمیز و هتاکانه نیز کاری اخلاقی نیست. دوم، نوع برخورد و رفتار برخی ثروتمندان، بویژه فرزندان جوان آنها که همراه با تکبر، تفاخر، درشت نمایی و پز دادن است. این نگاه و رفتار نه تنها برای افراد کمتر برخوردار، بلکه برای هرکسی می تواند برخورنده باشد و منجر به رفتارهای نابهنجار شود. سوم، مشکل اقتصادی و ضعف شدید نظارت در کشور که اجازه می دهد برخی یک‌شبه ره صد ساله بروند و از راه رانت و اختلاس، به سرمایه های میلیاردی برسند. در این حالت و در شرایطی که اختلاف طبقاتی در سال های اخیر افزایش یافت، مسلما رو شدن مفاسدی نظیر فساد سه هزار میلیاردی، پرونده بیمه یا موضوع بابک زنجانی، به نفرت عمومی از ثروتمندان دامن می‌زند