درباره من

و شاید این دوستــت دارم ها

پشتِ بوق های ممتـد

به گوشِ گراهام بل می رسد و

ادیسـون ،

برق را از چشمانِ تو کشف کرد ..

هر یکشنبه ؛

با روزنامه های خوانده شده ِ

اقتصاد ؛

موشک درست می کنی به

سمت ِ من پرتاب می کنی و

آوار می شود خانه بر سرم ..

سوار

بر بالِ شاپرک

از ابـرهای پنبه ای عبور می کنی

و روی درخت ِ

سیب می نشینی و

بر لانه یِ گنجشگ ها ،

سنگ ِ یاقوت می گذاری ..

و به

رنگیــن کمان ،

خسته نباشید را

داد می زنی ..

آسمان لحافِ چهل تیکه ایست

برای تـو ..

شب را در آغوش می کشی

و به خواب فرو می روی و

من تا صبح ،

فـلک را سوزن می زنم برایت ..

هر سپیده دَم ؛

از کدام اُفق ،

گیسوانت طلوع می کند و

چشمانت رخت می بندد از آفتابِ نقره ای .. ؟!

امشب،

تو را به زمین قول داده ام ،

می دانم

قُرص می آیی و

درخشان می تابـی ..

پلـک هایت را باز کن !

شعرم را بخوان ..

خودت قافیه سازی کن و

من مراعات

می کنم

ردیف های بی نظیـر تو را ..

و بگو ؛

کدام

فعل ها ،

مُسند ساز است ؟

و بهترین جمله ؛

مُجاز به ایهام است و

استعاره چقدر

تشخیص دادنش

شبیه ِ تشبیه

چشمان ِ تو به چشمان ِ من است ..

و حال ،

با یک تلمیـح ؛

خودت را در داستانِ زندگی ام بینداز ..

آه ای ،

فصلِ تعریف نشده ِ

بُرج ها و

ای

کلمه ی نو ظهورِ تک حرفی ..

مرا به تولدی دوباره ،

نوید ده و

تمام ِ آسیاب های جهان عاری ست از

از نوبت های ِ بی تو ..

آه ای ؛

کتاب چاپ نشده و

ای مسیح ِ

مصلوب بَر

میدان ..

بیـا ؛

آدم ها ،

دور می زنند ،

آزادی را ؛

ای جمهوریِ خواه ِ دیکتاتور ،

من به انقلابی

به رهبـریِ تو

راه راه های

پیراهنت را پیمـا می کنم ..

بگذار

شورش کنم در این عشق ..

من تو را از بَرَم و

تو پُر نمی کنی جای خالی را با خودت ..

مرا ببیـن ،

جوان ِپیری شده ام ،

هر وقت که آمدی ،

یادت بماند ،

عصـا را از کنارِ خاطرات دهی ..

آه ای ،

مرد ِ ثبت شده در تاریخ ،

ای جغرافیای ِ بسط داده شده ،

ای جاده ِ برگشت ِ در دست ِ احداث ..

ای عطرِ نایابِ گیسو ،

ای گـره ِ کورِ

کوک های دلـم ..

ای من ،

ای تــو ..

ای هر چه آوا ِ شیرین ؛

دستانت را کنار دهان بگیر و

مرا صدا بزن !

بگذار ،

هجـی شود تمام

دوستـت دارم

های پُر نقطـه ؛

در انـــتها .......
 

درج شده در تاریخ ۹۲/۰۷/۰۸ ساعت 01:23

کاربران آنلاین (0)