گزارش خبری سقوط بالابر در میانه با 4 مصدوم

مدیریت شهری در میانه؛ کمبود امکانات، ناتوانی در خدمات

حوالی ساعت 20/30 روز یکشنبه سقوط بالابر در یک ساختمان نیمه کاره باعث مصدوم شدن 4 نفر شد که موضوع بحث ما چرایی این سقوط  نیست(که در جای خود قابل بحث و تامل است) بلکه نحوه امدادرسانی به مصدومان حادثه است که شنیدنش دل هر شنونده ای را به درد می آورد. 

شرح ماجرا

 ساعت حدود 20/30 امروز صدای لرزان و هراسان آنسوی خط، خبر از حادثه ای تلخ می دهد. صدایی که به امید یاری و کمک فوری شماره 115 اورژانس را شماره گیری کرده است. اپراتور آدرس محل حادثه را می پرسد و تنها آمبولانس امدادی اورژانس به محل اعزام می شود. علیرغم شلوغی خیابان ها در این ایام و آن ساعت از شب، حضورشان به موقع است. محل حادثه را پیدا می کنند. بالابر یک ساختمان نیمه کاره سقوط کرده و 4 نفر مصدوم شده اند. چهره نگران و مضطرب اهل خانه که تا رسیدن امدادگران اورژانس جز انتظار و کمک خواستن از همسایه ها کاری از دستشان بر نمی آمد بر نگرانی ها می افزاید.

اورژانس وارد عمل می شود

 امدادگران که 2 نفر هستند صحنه حادثه را بررسی می کنند ولی کاری از دستشان بر نمی آید. چرا که مصدومان در چاله آسانسور گیر کرد افتاده اند. یکی از امدادگران به آتش نشانی زنگ می زند. آنها در جریان نیستند!

چرا باید وقتی خبر سقوط یک آسانسور یا بالابر در یک ساختمان و گزارش مصدوم شدن 4 نفر بلافاصله از طرف اورژانس به آتش نشانی و پلیس اطلاع رسانی نشده است؟

این سوالی است که خبرنگار مستقر در محل حادثه  قافلان نیوز جوابی برایش پیدا نکرده و جواب های ضد و نقیض، حکایت از یک نقص اساسی در مدیریت بحران شهرستان دارد.

نیم ساعت از حادثه گذشته است و  همچنان4 نفرکه هر کدام از آنها مصدومیت شدید و شکستگی های متعددی در بدن دارند روی هم افتاده اند. یکی از امدادگران قبل از رسیدن آتش نشانی یکی از مصدومان را از محل خارج می کند و وارد محل حادثه می شود که تا رسیدن نیروهای آموزش دیده و آماده مواجهه با بحران آتش نشانی شهرداری میانه، امداد رسانی کند. ولی برای بیرون آوردن مصدومان از محل حادثه وسایل امدادی لازم است تا بتوان به کمک آن، مصدومان در بند را خارج کرد. لحظات نفس گیری است. زمان به تندی سپری می شود و ناله مصدومان، افراد خانواده را بی قرار تر می کند. دومین مصدوم با کمک همسایه ها بیرون آورده می شود.

حالا نوبت انتقال مصدومان به بیمارستان است

آمبولانس با یکی از مصدومان به راه می افتد و منتظر بقیه نمی ماند چون فقط یک نفر ظرفیت دارد به امید اینکه تا بیرون آوردن مصدومان بعدی بازگردد. ولی ترافیک خیابان ها و بد تر از آن نمایشگاه برگزار شده بهاره در حیاط هلال احمر مسیر بیمارستان را با ترافیک شدید روبرو کرده است.

آتش نشانی از راه می رسد ولی بادستان خالی

روشنایی چراغ های گردان ماشین آتش نشانی، نور امید در دل خانواده ها و مصدومان روشن می کند. هنوز دو نفر در داخل چاله گیر افتاده اند و پای هر دو شکسته و امکان حرکت ندارند. اینجاست که امکانات، تخصص و امدادرسانی نیروهای دوره دیده موجود در هر شهری نیاز است تا به کمک شهروندان بیاید و درد آنها را تسکین دهد. ولی متاسفانه مامورین آتش نشانی که انصافاً تلاش زیادی هم کردند دستشان خالی بود و دریغ از یک ابزار فنی که به کارشان بیاید. گویی که برای خاموش کردن آتش آمده بودند. یکی از آتش نشانان برای کمک به امدادگر اورژانس وارد محل می شود و بدون داشتن کوچکترین ابزاری مصدومان را ناله کنان و به کمک چادر گل گلی مادر به بیرون می کشند.

ماجرا تازه آغاز شده است

هوای سرد زمستانی میانه تن رنجور مصدومان را نوازش می دهد. هنوز از آمبولانسی که یکی از مصدومان را به اورژانس برده خبری نیست. صدای اهل محل در آمده. "یعنی در این شهر یکصدهزار نفری فقط یک آمبولانس اورژانسی وجود دارد؟" وضعیت حادثه دیدگان طوری است که نمی توان آنها را حرکت داد و با ماشین های شخصی به مراکز درمانی انتقال داد. پس چاره ای جز صبر نیست. باید مصدومان در حیاط خانه بمانند و صبر کنند تا آمبولانس برگردد.

خدایا! انسان از خجالت آب می شود وقتی  ضجه های مادری را می بیند که بالای سر دلبند مصدومش نشسته و می گوید "پس چرا کسی به پسرم کمک نمی کند؟ چرا آمبولانس نیست؟ و چراهایی دیگری که جوابشان را باید مسئولان شهر و مدیران نمونه ای بدهند که قلم های اجاره ای را برای ستایش خود اجیر کرده اند تا چند صباحی بیشتر کت و شلوار مدیریت بر تنشان بماند.

مسئولین محترم شهری!

شکی در این نیست که از جمله امور مهم و ضروری در هر جامعه کوچک و بزرگ، نحوه خدمات رسانی از سوی مراکز اورژانس و امداد و نجات به هنگام نیاز مردم به فوریت های پزشکی پیش بیمارستانی و خدمات امدادی است که این امر سالهاست محل گلایه مردم شهرستان میانه است.

 حادثه ای که برای یک خانواده همشهری رخ داده بار دیگر از نبود امکانات امدادرسانی و خدمات فوریتی نجات در میانه خبر داد و قصه تلخ بی برنامگی در مدیریت بحران و نبود امکانات را تکرار کرد. امکاناتی که شاید وجودشان سالها ضروری نباشد ولی در موارد اضطراری جان شهروندان را نجات می دهد و یا حداقل از آلام و دردهای آنها می کاهد.

این حادثه تلخ یکبار دیگر زنگ خطر را برای مسئولین میانه به صدا در آورد که اگر خدای نکرده اتفاقی در این شهر بیفتد و نیاز به امداد رسانی گسترده باشد، شک نکنند که این حادثه تبدیل به یک بحران و فاجعه انسانی خواهد شد و این هشداریست برای مسئولین ذیربط و دخیل در امور مدیریت بحران شهرستان تا بگوش و بهوش باشند که خطر همیشه در کمین است. 

لازم به توضیح است در حادثه مذکور 4 نفر از شهروندان عزیزمان مصدوم شده اند که 2 نفر از آنها به علت شدت جراحات به مرکز استان اعزام شدند و علت حادثه استفاده از بالابر غیر استاندارد عنوان شده است.

عکس: حمید محمدی