دستور فرمانداری بر عدم توزیع گاز مایع در جایگاه ها موجب بروز نابسامانی هایی در دستیابی شهروندان به این محصول شده به طوری که نارضایتی عمومی نیز در این مورد افزایش یافته است.
با شروع فصل سرما همه ساله شاهد کمبود کپسول گاز مایع و نارضایتی برخی از شهروندان هستیم. گستردگی شهرستان میانه از نظر وسعت و پراکندگی روستایی و جمعیت شهری آن، لزوم توجه به زیرساخت های توسعه و رفاه عمومی را در سطح بالایی می طلبد به طوری که برای مردم منطقه در این شرایط بد اقتصادی و تورم بالا مشکلات دیگری را تحمیل نکند.
داستان توزیع گاز مایع در شهرستان میانه معضل جدیدی است که مردم نیازمند را بیش از پیش به دردسر انداخته است.
خرداد ماه سال گذشته، تقی خلفاپور فرماندار میانه، بر برخود قانونی با دلالان توزیع گاز مایع تاکید و بخشداران و مسئولین مراکز پخش گاز مایع شهرستان را ملزم کرد تا با شناسایی نمایندگان روستاها و صدور مجوز برای آنها از این پس برای افراد معرفی نشده، خدمات ارائه نداده و کپسول گاز مایع در روستاها با قیمت مصوب توزیع شود تا رضایت مردم فراهم شود.
اما همین دستور دستاویزی شد برای افراد سودجویی که مترصد فرصت های طلایی هستند. بازار سیاه همواره راهکار سودجویان همیشه در کمین است تا به هنگام احتیاج و ضرورت مردم وارد عمل شده و عرصه را بر مردم تنگتر کنند.
دستور فرمانداری بر عدم توزیع گاز مایع در جایگاه ها موجب بروز نابسامانی هایی در دستیابی شهروندان به این محصول شده به طوری که نارضایتی عمومی نیز در این مورد افزایش یافته است.
شهروندی که با کپسول های خالی در جلوی جایگاه ایستاده به خبرنگار قافلان می گوید: به من گاز نمی دهند و می گویند باید به عامل توزیع کپسول مراجعه کنی، به عامل توزیع هم دسترسی نداریم. کل شهر را داده اند دست یک نفر و می گویند حتماً باید از او خرید کنید. ما هم دسترسی به ایشان نداریم.
شهروند دیگری که ناراضی تر به نظر می رسد می گوید: تا وقت اداری می توانی سیلندر را باقیمت مصوب خریداری کنی ولی بعداز ظهر با قیمت 5هزار تومان خرید و فروش می شود که این قیمت در روستاهای اطراف گاهی به 10هزار تومان هم می رسد. چرا نمی گذارند مثل همیشه از مرکز توزیع تهیه کنیم؟ با این کار دست دلالان را برای سودجویی و سوء استفاده از گاز مایع باز گذاشته اند و نظارتی هم به این امر ندارند.
یک شهروند دیگر که از وزن سیلندرهای گاز مایع شکایت می کرد، خودرا کارگر دفتر ایزوگام معرفی می کند، می گوید: مصرف روزانه ی من 3 تا 4 کپسول 11 کیلویی بود که قبلاً از مرکز توزیع تهیه می گردم. وقتی از دست واسطه ها و دلالان می خرم مصرفم به 6تا 8 کپسول 11 کیلویی در روز رسیده. این چه وضعیتی است که درست کرده اند؟ وقتی هم به وضعیت اعتراض می کنی به تو کپسول نمی فروشند. ما هم شغلمان همین است و مجبوریم به خواسته های دلالان تن دهیم وگرنه به ما کپسول نمی فروشند و باید یک نفر دیگر را بفرستیم برای خرید.
به سراغ یکی از جایگاه داران رفتم تا چرایی عدم فروش را از ایشان بپرسم، می گوید سالهاست که مردم با خیال راحت به ما مراجعه می کردند و بدون واسطه گاز مایع خود را تحویل می گرفتند. اما الان با دستوری که از طرف شرکت نفت به ما ابلاغ شده دیگر نمی توانیم در محل جایگاه گاز مایع را تحویل مشتری بدهیم. بلکه مردم باید از تنها فردی که فرمانداری معرفی کرده گاز بخرند. اکثر مردم هم می خواهند سیلندرهای خودشان را پر کنند و ببرند که این امر با این دستوری که داده شده عملی نیست. و مردم و روستائیانی که هنوز گاز به روستای آنها نرفته یا به هر دلیلی لوله کشی نکرده اند را دچار دردسر کرده است.
مسئول جایگاه دوم شهرستان هم که گفته های همکاران خود در جایگاه شماره یک را تائید می کرد، در جواب سوال خبرنگار قافلان که از فرجام طرح تحویل درب منزل پرسیده بود، می گوید: قرار بود کپسول را درب منزل تحویل دهیم و دستورش هم رسیده بود، یک مدت هم اجرا شد. ولی با قیمتی که به ما اعلام کرده بودند به کسی صرف نمی کند که خودرو و نیروی انسانی مجانی برای اینکار بگذارد. این طرح عمـلاً غیرقابل اجرا مانده و این مبلغی که اعلام شده هزینه ی بنزین وانت را هم در نمی آورد.
به سراغ رئیس شرکت نفت میانه می رفتم تا دلیل محدودیت فروش در جایگا ه ها را از ایشان بپرسم. ولی موفق به دیدار نشدم. جلسه ای ضروری داشتند که مهمتر بود. یکی از همکارانشان تلویحاً مرا به فرمانداری ارجاع داد و گفت دستور از طرف معاونت برنامه ریزی فرمانداری صادر شده از آنها بپرسید. وقت اداری گذشته و اگر گزارشم آماده نشود به چاپ شماره جدید قافلان نمی رسد. امیدوارم فرماندار محترم اهتمام ویژه ای به این امر داشته باشند و با مطالعه میدانی دقیق و با دادن اجازه فروش گاز مایع در پای جایگا ه های شهرستان موجبات رضایت مندی شهروندان را فراهم آورند و یا اگر توضیحی دارند قافلان آماده ی اطلاع رسانی به همشهریان می باشد.