|
حسام محمدی
(
![]()
آلبوم:
NEW
![]()
کد برای مطالب، وب سایت و وبلاگ:
بازدید کل:
154 بازدید امروز: 103
توضیحات:
این روزها معنی زندگی...نهفته در لبخند تلخ پرندگان به انسانهایی است....که از آخرین تکه نانشان هم نمی گذرند.
درج شده در تاریخ ۹۲/۰۳/۲۶ ساعت 16:15
برچسب ها:
لوگین شوید تا بتوانید نظر درج کنید. اگر ثبت نام نکرده اید. ثبت نام کنید تا بتوانید لوگین شوید و علاوه بر آن شما نیز بتوانید مطالب خودتان را در سایت قرار دهید. |
کاربران آنلاین (0)
|
به علت هزینه های بالا ممکن است سایت از دسترس خارج شود.
لطفا ما را در اینستاگرام دنبال کنید.
اگر رحمــــی کنی بر خوشــــه چینی...
گفتـن : چی میـکـشی ؟
گفتـم : "زجــر"
گفتـن : نـه یعـنی چی مـصـرفـــ میـکنی ؟
گفتـم : فقط "زنـدگی" . . . . !!!
من نمی گیرم هیچ
آنچنان سخت نگیر که من نمی میرم هیچ
من نمی گیرم هیچ
جای شکرش باقیست تن سالم دارم
گردنی امن و امان از تیغ ظالم دارم
آبرویی آنچنان و بر و رویی کم و بیش
دست بی آز و طمع دارم و
سر درون لاک خویش
نه دلم در پی آزار کسی ست
نه نگاهم شور بر گرمی آزار کسی ست
وضع من عالی نیست
جای شکرش باقیست خانه ام خالی نیست
یک سماور دارم که در آن می جوشد
جانمازی هم هست بر سر طاقچه اش
سفره نانی هم هست که پر است شکر خدا
پر از نان لواش
قاب عکسی ست به دیوار اطاق آویزان
یادگاریست که از مادر پیرم دارم
بر سر سفره ی عقد
پدرم تا امروز همچنان مظلوم است
از نگاهش پیداست
جای شکرش باقیست خانه ام خالی نیست
گربه ای هست کز آن زن همسایه ماست
صبحها می آید به غذای سرد شب مانده ما
روزگاریست که عادت دارد
جای شکرش باقیست خانه ام خالی نیست
تو حیاط خونه مون
اون طرف حوضش یه تلمبه س
توی حوضش سه چهار تا
ماهی های گرد و قلمبه س
رو درخت دم حوض
پر از گنجشکای ریز و درشته
پر از کلاغای تشنه و گشنه
عصرا دیدن داره اونقده شلوغ پلوغه تو حیاط
انگاری جلو سینماس و
پنداری شبهای جمعه س
جای شکرش باقیست نفسی هست هنوز
که هنوز می آید زندگی را آنچنان سخت مگیر
"مسعود فردمنش"