از عشق رو بر گردانم

خوب می دانی از چه گریانم

بی سبب از خودت مرنجانم

یک نفر سخت دوستت دارد

دیگر از عاشقی نترسانم

از دو چشمت دروغ میبارد

باز دیگر چرا؟نمی دانم

ابر ها ابرو یشان رفته

بارش بی امان چشمانم

ازاین جمعه ها دلم تنگ است

اه از این شنبه ها گریزانم

بر سر سفره های اندوهت

سالها میشود که مهمانم

میروی وبرای بودن خود

باز هم بی بهانه می مانم

داغ کن پشت دستهایم را

دیگر از عاشقی پشیمانم

اه از دست تو...نه بیهوده است

باید از عشق رو برگردانم