بارالها

بارالها! آنجا که جهان را به کامم تلخ می گیری وراه را بر من سخت. می دانم که از روی عطوفت توست وآن طوری که بر مهربانی تو اعتقادم است بر غضب تو نیست. بر مصیبت هایم تو را شاکرم و خوشحالم از اینکه فراموشم نکرده ای وهرگاه در آسایش وراحتی ام. ترس از آن دارم که از یادم برده ای.