شاید تکرای باشه ولی خوب.....
آرزو های یک میانه ای بدون توضیحات اضافی :
اگر شما هم آرزویی دارید که توی این لیست نیست و فکر می کنید مفیده توی بخش نظرات بگین تا به لیست اضافه کنم.
*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*
0- آرزو دارم بیشترین تجمع ماموران راهنمایی و رانندگی و یگان امداد رو توی مناطق جرم خیز شهر مون ببینم نه توی میدان معلم که بیشتر از آدمه معمولی, مامور وجود داره.
1- آرزو دارم ورودی شهرمون از سمت تهران طوری باشه که وقتی یکی میاد نگه میانه فقط همین یه تیکه هست (شهرک امام)
2- آرزو دارم ورودی شهرمان از سمت تبریز دارای یک آسفالت صاف باشه تا ماشینی که غریبه هست و از اونجا رد میشه یه فوش جانانه به مسئولین و گاها به اهالی اون نثار نکنه.
3- آرزو دارم وقتی دلم خواست یه تفریح بکنم و مهمون اومد برامون گفت پاشو بریم پارک به جای قلیون سرا ببرمش به یه پارک خوب با چند تا وسایل بازی.
4- آرزو دارم وقتی مریض میشم و یا خدای نکرده تصادف میکنم من رو به یه بیمارستان مجهز ببرن که حداقل یه دکتر توش باشه و یا دیگه آدم رو مستقیما به تبریز اعزام کنند نه به بیمارستان میانه.
5- آرزو دارم توی شهرمون حداقل 2 تا استخر وجود داشته باشه تا حداقل 2 سال یک بار بتونم برم استخر تا این استخر فعلی که هر قیمتی دلشون می خواد رو بلیط ها میزارن یکمی حالشون سره جاشون بیاد. ما با قیمت بلیط توی شهرهای دیگه کاری نداریم.
6- آرزو دارم وقتی می رم به اداره برای انجام کاری یا گرفتن مجوز برای یه کار خاص کارمندان محترم همه مدارک لازم رو یکبار به آدم بگن و ارباب رجوع رو راهنمایی کامل بکنن.
7- آرزو دارم یک بار هم که شده راننده های تاکسیه میانه مثل راننده های تبریزی بقیه پول آدم رو درست و دقیق پس بدن و وقتی هم که می گین بقیه پولم رو بده دیگه پشت سره آدم و گاها تو روی آدم بهم توهین نکنن.
8- آرزو دارم مساجد شهر به طور شبانه روزی باز باشن تا هر وقت یه مسافر اومد تو شهر شرمنده اونا نشیم.
9- آرزو دارم نگهبان سرویس غیر بهداشتی پارک ... یک شخص معتاد نباشه.
10- آرزو دارم حداقل یک توالت عمومی توی شهر وجود داشته باشه تا جوونها و پیرمردها نرن توی کوچه پس کوچه ها... خانم های بدبخت چیکار کنن.
11- آرزو دارم وقتی میرم تو صف گاز که حداقل 1 ساعت باید وایستم تو صف اگه احیانا دستشویی داشتم مسئول جایگاه اجازه بده از سرویس جایگاه استفاده کنم.
12- آرزو دارم یه آسفالت مثل آسفالت خیابون مصدق که مثل دل مومن صافه توی خیابونهای اندیشه ببینم و اینقدر که به مشکل برق خ معلم توجه می کنن بعضی ها (مهندس ... - یه بنر هم زده بود که ظاهرا اهالی اون منطقه ازش تشکر کرده بودن) به آسفالت شهرک اندیشه هم توجه کنن.
13- آرزو دارم وقتی میرم یه جایی برای کار یا خدمت سربازی وقتی می پرسن کجایی هستی و می گم میانه ای نگن از اونجا و مردمش خاطره بدی دارم و عقده اونها رو روی سر من خالی نکنن.
14- آرزو دارم مسئولان یه فکری به آب آشامیدنی شهر مون و کلیه ها و کبدهای بیچارمون بکنند.
15- آرزو دارم به اندازه یک پنجمه قهوه خونه های شهرمون مکان های ورزشی توی شهر وجود داشته باشه.
16- آرزو دارم نماینده شهرمون یه دونه بشه تا این دو دسته گی ها بین مسئولین تموم بشه.
17- آرزو دارم مشکل شهرداری با شوراهاااا حل بشه.
18- آرزو دارم دانشگاه آزاد میانه سطح علمیش رو حداقل به اندازه نصف سطح علمی دانشگاه شبستر، خودش رو بکشه بالا.
19- آرزو دارم مسئولان با سرمایه گذارای شهرمون با محبت بیشتری برخورد کنن.
20 آرزو دارم ........................
شهر ما قهرمان کم نداره :
1- یوسف کرمی
2- مسعود هاشم زاده
3- مهران احدی
4- کاظم رجبی
5- فرزاد عبداللهی
6- علیرضا شکوری
7- فرشاد جروقی
8- حسین اللهیاری
9-حمید اللهیاری
10- فردین پناهی
11- احمد عباسی
12- آقای فلاحی راد مربی همه اون تکواندو کارایی که بالا اسمشون رو ذکر کردم
13- کاپیتان شهبازی
14- احمد ناییبی
15- هادی کاظمی
16-جمشید هاشم پور
17-دکتر قدیمی
18- مهندس فائقی
19- افسر اسدی
20-فرامرز خود نگاه که پدرشون میانه ای هست
21-مرحوم روح الله داداشی .
22-ایت الله العظمی شبیری
23- سردار حاج مصطفی مولوی
24-دکتر قنبری ممان
25- پروفسور فرمند
26- دکتر قره باقری
27- دکتر متولی
28- دکتر عباداله حیدری (دبیر انجمن چشم پزشکان ایران)
دوستات در مورد ترتیب نوشتن این اسامی هیچ معیاری وجود نداشته و هر لحظه که اسمی به ذهنم رسیده نوشنم.
انصافا تو هر زمینه ای ما یه آدم بزرگ داریم ولی ....... چرا باید همشون از میانه و یا آدم های اون فراری باشن؟؟؟؟
.............................
**********************************************
صاحب اصلی کارخونه یخچال فریزر امرسان میانه ایه چرا نباید مسئولین از این گونه افراد استفاده نکنند؟؟؟
**********************************************
اسم اونهایی که از قلم افتاد ببخشن از بس زیاد هستن ......
مسئولین نمی تونن با این همه قهرمان یه امتیاز برای شهر ما بگیرن؟؟؟؟؟؟؟؟ یه سالن تکواندو یا تو تربیت بدنی دارن میسازن که اونم خدا می دونه کی تموم میشه.........
اعصابم نکشید بیشتر از بنویسم...............
به چی دلمون رو خوش کنیم؟؟؟!!!!!!
با چه امید بگیم که مردم میانه و سرمایه دارا از شهرمون نرن و شهر های دیگه رو آباد نکنن؟؟؟!!!!!!!
با چه امیدی بریم دانشگاه درس بخونیم که لااقل یه شغل ساده توی شهر خودمون داشته باشیم.؟؟؟؟!!!!!!
همه این ها دسته خودمونه چون اونایی که مسئول هستن از بین خودمون و پدر و مادر و برادر و خواهر های خودمون هستن پس تا خودمون نخواییم هیچ کاری نمی تونیم بکنیم.....................