ساکتم اما داغون؟

بسیار وقت ها ساکتم. گاهی اونقدر ساکتم که حس میکنن لام . ولی من هستم

حرفام رو به دلم میگم

دلم من فقط حرفام رو میشنوه

و دلم من فقط جواب میده و داغون میشه

منم مثل همه ی آدمای دیگه رفتار های خوب و بد دارم 

و من همین جوری که هستم رو دوس دارم

نخواه که اینی که هستم نباشم

و اونی باشم که تو میخوای 

پس اون موقع من میشم تو نه من

در عجببم وقتی میبینم یه ادمی با یه اندیشه ی دیگه با یه دیدگاه دیگه ای

میاد مطلب من رو میخونه 

مطلبی که بر گرفته از اندیشه ی من فک من عقل من هست رو میخونه

بعد تایید یا حذف میکنه

چون خارج از اندیشه ی او نوشته ام یا حرف زده ام

اگه قرار بود همه زیر یک اندیشه باشن

الان توی غار باید زندگی میکردیم

مگر غیر از اینه 

که دنیا رو اندیشه ها  فکرهای متفاوت میسازه

پس از کجا میفهمی که مطلب من عکس من فیلم من موسیقی من فک من رویاهای من دنیای من زندگانی من 

بیجا و بدرد بخور هست.

و براش تصمیم میگیرن.

یه سوال

تا حالا چند تا کتاب خوندی که به فهمت از دنیا کمک کرده؟