یادت هست ؟!

یادت هست ؟!

                      آن روز زیر باران ، در پناه نیلوفرهای آبی عشق

نگاهم

          تنها رقص نگاه تو را می دید

     کسی از پشت پنجره نگاهم می کرد

                             ولی من

                                             تنها به تو دل بسته بودم

                             و صدای باران بود که مرا از خیال های رنگی ام جدا کرد

                                                                       و تو گفتی « همیشه با من باش ! »

          تنها صدای تو بود

                       که ناقوس بی فریاد دل من شد

                                       تا « وفاداری » همه دلیل بودن من در گیسوی مواج

                                                                                            پریشانی دل تو باشد .