مسافر

مسافر

.........................

مسافر به کجا می روی ؟

چرا دل غمین و ناراحتی ؟

چرا دلشکسته پر بسته ایی ؟

اندیشه ات چیست ؟

از چه کسی فرار میکنی ؟

از خودت یا شبیه خودت ؟

از آن ها که قدر تو را ندانستند ؟

یا از آن ها که قلب ترا شکستند ؟

مسافر مرا نیز با خودت ببر ؟

مرا که مدتی است اسیر دنیا شده ام .

مرا که ندانسته تکیه بر آدم ها شده ام .

مسافر من نیز همچون تو خسته ام .

من خسته از خودم .

آری مسافر منم همسفر توام .

من می گریزم از نداشته هایم .

انسانیت فنا شده ام .

عشق خدایی خفته در روح و تنم .

سجده ی نداشته در پیشگاه دلبرم .

یک کار نیک ننوشته در پرونده ام .

آری مسافر منم مسافر جاده بی انتهای دلبرم .

منم همانند تو همیشه در سفرم .

فقط نمی دانم کی وقت خداحافظی است با جان و تنم .

کی میشود آن لحظه سخت پرواز از تنم ؟

کی میشود آن لحظه دیدار دلبرم ؟

آری مسافر منم یک مسافرم .

نوشته : حسین حامی