زندگی

زندگی

.......

پشت شیشه بخار گرفته زندگی ایستاده ام .

اما چهره زندگی را نمی بینم .

سالهاست که زاده شدم .

اما هرگز نتوانستم .

سر از کار این زندگی در بیاورم .

گاهی اوقات دندان های تیزش را حس می کنم .

که روحم را پاره می کند .

زمانی دست های لطیفش را احساس می کنم .

که جسمم را نوازش می کند .

واقعا زندگی چیست ؟

یک دوران از عمر آدمی یا دوران نمایش انسانیت آدمی ؟

چرا زندگی می کنیم ؟

و هزاران سوال دیگر که به جواب آن ها می رسیم یا نمی رسیم .

با تبر انسانیت شیشه بخار گرفته زندگی را خورد می کنم .

حال می توانم چهره زندگی را ببینم .

چهره اش متلاطم است .

گاه خشمگین .

گاه دلنشین .

گول کدام چهره را باید خورد .

زندگی خود می گوید : من دو رو دارم .

خوب و بد .

هر کدام را که خودم صلاح بدانم به شما نشان می دهم .

روی خوب من زمانی است که سرمست از من هستید .

و هرگز به راز خلقت خود نمی اندیشید .

و روی بد من زمانی است که کفر می گویید .

و به مهربانی خالق خود نمی اندیشید .

از کوره در می روم و با تبر انسانیت بر فرق زندگی می کوبم .

خون صورتش را فرا می گیرد .

قهقهه می زند و از من دور می شود .

صدایش در گوشم طنین انداز است .

من را کاری با انسانیت نیست .

خود دانید و خدای خود .

او می رود .

و من نیز می روم .

او می رود تا کسی دیگر را بفریبد .

و من می روم تا خود را بشناسم .

دوستان شما کدام روی زندگی را دیده اید ؟

نوشته : حسین حامی