نعمت

نعمت

با آمدنم سفید می کنم .

عالم را از سیاهی ها .

و سرد می کنم .

آغوش های گرم ناصواب را !

که در هاله ایی از بی خبری حامله شده اند !

و پاک می کنم .

غبارهای نشسته بر دل را .

و سیراب می سازم .

دل های خشک و خشن را !

و می دم در کالبد .

روحی تازه !

من نعمتم ! نعمت .

حسین حامی