حکایت دل

برای آنها که بی تقصیرند: تقدیم به چشمهایی که در راه مانده اند و دلهای غمگینی که آنها را راندند، تقدیم به اشکهایی که غرورشان شکست و عهدهایی که کسی آنها را نبست. زندگی شیبی ست و عشق سیبی است.

قرار نبود کسی فقط بگوید دوستت دارم، قرار نبود کسی به هوای شکستن دل دیگری بماند .....

من و تو دور از هم می پوسیم غمم از پوسیدن نیست غمم از زیستن بی تو در این لحظه های دلهره ست ...

از کودکی به من آموختند دوست بدار و حالا و حالا که دیوانه وار دوستت دارم می گویند فراموش کن....

بیایید الان که به هم نیازمندیم کنار هم باشیم