تقدیم به تو که ...

ز غم دوری تو جانا برایم تاب نیست

قبله گاه من کجایی چشم من را خواب نیست

هر چه می گردم نمی یابم تو را آخر چرا؟

آه ای جانا بیا این خانه را مهتاب نیست

روی بنما مست درآغوش تو جان می دهم

سرو قامت شعرهایم بی حضورت ناب نیست

آسمان عشق من را ابر غم پر کرده است

مهلت دیدار ده دیگر توان و تاب نیست .

این شعر سروده خودمه برای عشقم  . دوستت دارم