کاش پابند شوم پای ضریح تو حسین(ع)

کاش پابند شوم  پای  ضریح  تو حسین(ع)         دل  ز نم  مست  به  د ریا ی  تو حسین(ع)

حق همان است که چون کعبه  طو ا فت کنم          و زنم  بوسه  به  هر جای  ضریح تو حسین(ع)

کعبه  شد  قبلــه ی  پیشا نی  عشا ق  و لی         قبله ی جان  شده  سیمای  ضریح تو حسین(ع)

تن  یخ  بسته ی  من  سا ئـل  هُـرمِ  نَفَست         د ا رد  ا مید  به  گرمـای  ضر یح  تو حسین(ع)

کا ش چون  پارچه ی  سبز  تبرک  شده ای           شعرم  آ و یخته  با لا ی  ضریح  تو حسین(ع)

معنی  دیدن  یک  قطعـه  ز عرش ست  مرا           معنی  سبــز  تما شا ی  ضریح  تو حسین(ع)

کر بــلا ی د گـر  آ یا  بو جو د  آ مد ه  یا           محشری گشته  ز غوغای  ضریح  تو حسین(ع)

شهر ا ز عطر خوش  سیب  بهاری  شده  است          بی گمان  آمده  ا ز لای  ضریح  تو حسین(ع)

با نگ  هیها ت  من ا لذ له ا ت  ای  خون  خد ا          با ز  برخا سته  ا ز نــا ی  ضریح  تو حسین(ع)