1 - در كليه موارد معيشت اعم از تملك، درآمد و... از كلمه «ما» استفاده نماييد نه «من» و «تو»، زيرا پس از عقد، زندگى مشترك شروع شده و ديگر من و تو مطرح نيست. 2 - در مقابل همسر خود هر چند كه حق با شما باشد، لجبازى و اصرار نكنيد و از مخالفت و مشاجره با همسر خود بپرهيزيد، زيرا محبت را از بين مىبرد. 3 - همسر خود را به خصوص در مقابل بستگانش تحقير نكنيد و از تعريف و تمجيد بستگان خود در مقابل آنان پرهيز نماييد. 4 - چنانچه كمك هايى از طرف بستگان شما به همسرتان شده، آنها را به رخ او نكشيد. 5 - با دوستان و آشنايان همسرتان در معاشرتها بيش از حد معمول گرم نگيريد. 6 - همسر خود را در معاشرت با اقوامش محدود نكنيد. 7 - در رفت و آمد و معاشرت با بستگان شوهر خود پيش قدم شويد. 8 - به بستگان نزديك همسر خود (مادر شوهر، پدر شوهر، برادر و خواهر شوهر و...) بيش از خويشاوندان ديگر احترام بگذاريد. 9 - زحماتى كه براى پذيرايى خويشاوندان همسر خود متحمل شدهايد به رخ وى نكشيد. 10 - چنانچه درآمدى داريد و براى زندگى هزينه مىكنيد، آن را بازگو نكنيد و در مصرف آن طبل جداگانه نزنيد. 11 - از مردان ديگر نزد همسرتان تمجيد نكنيد، هيچ مردى را بر همسرتان ترجيح ندهيد و در گفتار اين موضوع را رعايت كنيد. زيرا هر فردى توانمندى خاص خود را دارد. 12 - براى انجام درخواستهاى خود با همسرتان با خشونت و آمرانه برخورد نكنيد. 13 - براى برآوردن نيازمندىهاى خود از نظر مادى و غيرمادى امكانان همسر خود را در نظر بگيريد و او را تحت فشار قرار ندهيد. 14 - خود را براى همسرتان بياراييد و بهترين و تميزترين لباس خود را در مقابل وى بپوشيد. 15 - در مقابل همسر خود با حالت افسرده و اخمو حاضر نشويد، او را در موقع ورود به خانه با لبخند و شاد و خندان استقبال كنيد. 16 - پس از مراجعت همسر خود به خانه، كارهاى خود را حدالامكان كنار بگذاريد و در حضور او بنشينيد و با سخنان خوشايند و به گرمى از او پذيرايى كنيد. 17 - در مواقعى كه همسرتان از نظر روحى آماده نيست درخواستهاى خود را مطرح نكنيد. 18 - در موقع خروج از خانه او را بدرقه كرده و با گرمى از او خداحافظى كنيد.