تا که بودیم....

تا که بودیم نیودیم کسی                             گشت مارا غم بی همنفسی

تا که رفتیم همه یار شدند                            خفته ایم و همه بیدار شدن

قدر آیینه بدانیم چو هست                            نه در آن وقت که اقبال شکست