عشق موسیقی

واژه موسیقی از واژه‌ای یونانی و گرفته شده از کلمه Mousika و مشتق از کلمه Muse می‌باشد که نام رب النوع حافظ شعر و ادب و موسیقی یونان باستان است. معادل موسیقی در فارسی خُنیا است و به معنی نوای خوش است.

خنیا از ریشه «خونیاک» زبان پهلوی و «هو نواک» اوستایی است که خود آن از دو قسمت تشکیل شده است: «هو]به معنای نیک ، زیبا ، خوش، برای نمونه در واژه‌های هومن (= نیک اندیش)، خسرو (= خوب نام)، و «نواک» به معنای نوا. در کل هونواک، خونیاک و خنیا به معنی «نوای خوش« است.

موسیقی را هنر بیان احساسات به وسیله آواها گفته‌اند که مهم‌ترین عوامل آن صدا و ریتم هستند و همچنین دانش ترکیب صداها به گونه‌ای که خوش‌آیند باشد و سبب انبساط و انقلاب روان گردد نیز نامیده می‌شود

موسیقی به روشهای بسیاری تقسیم‌بندی می شود.

بر اساس دوره ی هنری پیدایش

1. موسیقی گریگورین
2. موسیقی دوره باروک
3. موسیقی کلاسیک
4. موسیقی مدرن

بر اساس ساختار آوا شناسی

1. کوانتو تونیک (موسیقی دارای نت های جداگانه مشخص با فاصله موسیقیایی)
2. استریم تونیک (موسیقی بدون فواصل - موسیقی دارای نتهای پیوسته)

بر اساس ساختار گامها

بر اساس تعداد نت‌ها در گام:

از دیدگاه ضرباهنگ

از دیدگاه ناحیه پیدایش

(و بسیاری نواحی دیگر)

از دیدگاه خاستگاه معنایی-کلامی و جایگاه اجتماعی

از لحاظ اولویت کلام یا ساز

از دیدگاه کاربردی

از لحاظ سازبندی (ارکستراسیون) و آوایی

بر پایه فرم موسیقی

بر اساس دستگاه یا مقام که برای موسیقی سنتی ایرانی هفت دستگاه به همراه ۵ آواز برمی‌شمارند مانند دستگاه ماهور، دستگاه شور، بیات ترک. هر دستگاه می‌تواند تعدادی «گوشه» داشته باشد. همچنین در موسیقی ایرانی ۱۲ مقام برشمرده‌اند مانند مقام راست، زیر، اصفهان، حجاز

مریم موسوی