۹۲/۱۲/۲۱ - 21:32

چرانه؟

۹۲/۱۲/۲۱ - 21:32

عادت به روضه کرده دلم روضه خوان کجاست
صاحب عزای فاطمه آن بی نشان کجاست
احساس می کنم کنار من نشسته است
مردی که چهار گوشه ی قلبش شکسته است
هر خیمه ای که مجلس روضه است جای اوست
مردی که ذکرهای مصیبت برای اوست
از چشمهایش خون جگرها چکیده است
اندازه ی تمام جهان داغ دیده است
با اشک او اگر دل ما شستشو شود
شاید روضه خواندن ما مثل او شود
قربان اشک روز و شبت چشم خسته ات
مولا فدای مادر پهلو شکسته ات

۹۲/۱۲/۲۱ - 21:33

آهان.....................

۹۲/۱۲/۲۱ - 21:34

ببخشید نفهمیدم............

۹۲/۱۲/۲۱ - 21:36

چرا منظورتو فهمیدم..........