سبک زندگی حضرت فاطمه(س)۱

بدون تردید، در میان زنان و بانوان اسلامی فاطمه زهرا (س ) محبوب ترین چهره دینی ، علمی ، ادبی ، تقوایی و اخلاقی در میان مسلمانان و دیگر مردم جهان به شمار می رود. شخصیت فاطمه زهرا (س)سیدة نساء العالمین اسوه و الگویی تام و تمام برای تمام زنان عاشق عفت و فضیلت است .
در دامن پاک فاطمه زهرا (س ) بود که دو امام بزرگوار و دو شخصیت ممتاز عالم بشری ، حضرت امام حسن (ع ) مظهر حلم و وقار و حضرت امام حسین (ع ) سرور شهیدان تربیت یافتند، و نیز زینب کبری (س ) حماسه مجسم و مجسمه شجاعت و نمونه یکتا در سخنوری و حق طلبی که پیام حسینی و حماسه عاشورا را در جهان اعلام کرد و نقاب شرک و و ریا و پستی و دنیاپرستی را از چهره یزید و یزیدیان به یک سو زد. کیست که نداند که مادر در تربیت فرزندان بویژه دختران ، سهم بسیار زیادی دارد. و فاطمه زهرا (س ) بود که روح آموزش و پرورش اسلامی را در مهد عفت و کانون تقوای خانوادگی به پسران خود آموخت .

تولد

ولادت فاطمه زهرا (س ) را روز بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت می دانند که در مکه اتفاق افتاد. بنابراین در هنگام هجرت ، سن آن بانوی یگانه نزدیک نه سال بوده است .
نامها و لقبهایی که فاطمه (ع ) دارد، همه بازگوینده صفات و سجایای ملکوتی اوست مانند صدیقه طاهره ، زکیه ، زهرا،سیدة النساء العالمین  و خیرالنساء و بتول ...
کنیه های آن حضرت : امّ الحسن ، امّ الحسنین ، امّ الائمة ...
و شگفت تر از همهامّ ابیها)یعنی(مادر پدرش  می باشد که نشان دهنده علاقه بسیار زیاد فاطمه (س ) است به پدر بزرگوارش و اینکه با همه کمی سن از آغاز کودکی پناهگاه معنوی و تکیه گاه روحی - بعد از خداوند متعال - مانند خدیجه برای پدر بزرگوارش بوده است .

سخنی از حضرت فاطمه (س)

از سخنان فاطمه زهرا (سلام اللّه علیها)خداوند ایمان را موجب پیراستگی از شرک ، و نماز را سبب دوری جستن از تکبر و گردنکشی و پیروی از خاندان رسالت را عامل نظام ملت اسلام ، و امامت ما را موجب جلوگیری از تفرقه و جهاد را سبب عزت اسلام قرار داد.
سپاس و ستایش پروردگار را که دست بخشنده او از آستین آفرینش بیرون آمد و به مخلوقات جهان که در صحرای عدم بودند رنگ هستی بخشید.
سپاس و ستایش خدای را که ما بندگان را درس سپاسگزاری آموخت و شکرگزاری را وظیفه ما گردانید. (اللّه ) پروردگاری است که قبل از هر چیز بوده و پس از هر چیز خواهد بود.
ای مردم مسلمان ، به شما سفارش شده که ما را ترک نگویید و فرزندان پیغمبر خود را تنها نگذارید و عترت او را پاس دارید.
پدرم محمّد (ص ) آمد و شما را در مدرسه فضیلت و اخلاق درس اخلاق و فضیلت داد و آیین انسانیت را به شما آموخت .
ای گروه انصار، چرا همچون ، یخ فسرده اید و خاموشید؟ شما که زر در کف و زور در بازو دارید چه شده است که از جای نمی جنبید؟ کو آن بازوان کمانکش و کجاست آن مشتهای آهنین که به جنگ کفار می رفتید؟
(قسمتی از خطبه کوبنده فاطمه زهرا (ع ) در مسجد مدینه)

روش زندگی حضرت فاطمه (س) از دیدگاه یک عالم سنی

ابو نعیم اصفهانی که از علمای سنت و جماعت است و در چهار صد و سی هجری در گذشته و کتابی در وصف گزیدگان خدا بنام حلیة الاولیاء و طبقات الاصفیاء در چند مجلد نوشته فصلی را به فاطمه (ع) اختصاص داده است.در ضمن این فصل باسناد خود از عمران بن حصین چنین می نویسد.روزی پیغمبر به من گفت:

-با من بدیدن فاطمه نمی آئی؟ -چرا.و با هم بخانه فاطمه رفتیم.پیغمبر رخصت خواست و دخترش اجازت داد.

-با کسی که همراه من است داخل شوم؟ -پدر بخدا جز عبائی ندارم.

-دخترم خودت را با آن عبا چنین و چنان بپوش (دستور پوشیدن داد)

-سربند ندارم!پیغمبر چادر کهنه ای را که بر دوش داشت پیش او افکند و گفت:

-با این چادر سرت را بپوش. -با هم بدرون حجره رفتیم.

-دخترم چطوری؟ -درد می کشم بعلاوه گرسنه هم هستم.

-راضی نیستی که سیده زنان جهان باشی؟ -پدر مریم دختر عمران؟مگر او سیده زنان نیست؟ -او سیده زنان عصر خود بود،تو سیده همه زنانی و شوهرت در دنیا و آخرت بزرگ است.[1]این عمران که پیغمبر را تا خانه زهرا (ع) همراهی کرده و شاهد این ماجرا بوده،از تیره خزاعه و از کسانی است که پس از جنگ خیبر مسلمان شد[2]از روایت وی نکته بسیار مهمی دانسته می شود،و آن اینکه در این ملاقات که احتمالا پس از فتح مکه و یا اندکی پیش از آنست،و وضع اقتصادی مسلمانان تا حدی بهتر از پیش شده بود،باز خانواده پیغمبر در سختی بسر می برده اند،تا آنجا که دختر او برای پوشیدن خود جز عبائی ندارد و با پارچه ای که پدرش بدو می دهد سر خود را می پوشاند.

فاطمه نام را کتک مزن

حدیثی ازیکی از شاگردان امام صادق نقل کنم که می گوید: خدمت حضرت وارد شدم درحالی که غمگین و ناراحت بودم حضرت فرمود : سکونی چرا غمگینی؟ عرض کردم :دختری نصیبم شده ..(حضرت تعجب کرد که شاگردی که او تربیت کرده اینچنین افکارجاهلی داشته باشد)به سکونی فرمود: چه نام نهادی ؟عرض کردم: «فاطمه».حضرت فرمود :آه آه آنگاه دستش را بر پیشانی اش گذاشت و فرمود ...حالا که نام او  «فاطمه»نام نهادی‌ای دشنامش مده ،نفرینش مکن و او را کتک مزن.