منشاء واژه میانه/مییانا

می Miy

در دولت شهرهای سومری، مجموعه قوانین مقدس یا رموز شهروندی که کلام آسمانی یا (می) نامیده میشود با روش پیچیده در اندیشه و روان مردمان جای گرفت و سرود افسانه اینانا و ایزدخرد، افسانه پیدایش (می) برای مردم اوروک (Uruk) است. (می)ها یا مجموعه قوانین آسمانی شهرنیشینی و تمدن، برداشتی فلسفی از ابزار و عناصر و پدیده های زندگی شهرنشینی است. ... به عبارت دیگر قوانین آسمانی سومرها را (می) می گفته اند.
این واژه سومری، یعنی (می) در ساختن تعداد زیادی از روستاهای آذربایجان نقش اساسی بازی کرده است. به طوری که در مناطق وسیعی از این سرزمین، می توان به کلمات (می) در ترکیب اسامی متفاوت برخورد کرد. یکی از این اسامی، نام شهر معروف بین تبریز و زنجان، یعنی مییانا  (Miyana) است. مییانا یا به عبارت دیگر می آنا به مفهوم «میِ مادر» است که در شکلی دیگر میتواند به صورت مایانا (Mayana) (مای + آنا) یعنی «مایِ مادر» نیز درآید. مای الهه حافظ بچه ها در اساطیر خلق های تورک است. نام مییانا در عین حال سازنده نام یکی از روستاهای بخش خارناوا Xarnava می باشد. در رابطه با کلمه مییانا، نام شهر مییانداب Miyandab نیز جلب توجه میکند. مییانداب یا (می + آن + داب)  به مفهوم سرزمیم اصلی می نیز در جزء اول از (می) استفاده کرده است.

علاوه بر دو شهر نام برده در بالا، تعدادی از اسامی روستایی نیز در ترکیب خود از واژه (می) استفاده کرده اند. این اسامی عبارتند از: روستاهای آتمییان  Atmiyan (آت + می + آن) و آغ مییان Amiyan (آغ + می + آن) در ساراب روستای مییاردان Miyardan (می + آر + دان) در بستان آباد روستاهای مییاب Miyab (می + آب) و میزار در منطقه مرند.
همچنین گئرمی Germy در پیوند با (می) دیده میشود. .... هم اکنون گئرمی نام شهری در بین اردبیل و موغان است.

منبع:

کتاب "فرهنگ اساطیری آذربایجان" مولف: صمد چایلی

ص ۲۳۳ و ۲۳۴