خـرم دل آن کس که بـه رخـسار تـو دیده ست |
یا زان لـب شـیرین سـخـن تـلـخ شـنـیده سـت |
زان زلـف مـسـلـسـل کـه همـه بـرشـکـنـد بـاد |
از روی تـو بـنـگـر کـه در ان زیـر چـه دیـده سـت |
بـــر قــافــلــه صــبـــر مــرا نــیــســت ولــایــت |
امـروز کـه مـژگـان تـو لـشـکـر نـکـشـیـده سـت |
این اشک به چشم من از آن جای گرفته ست |
کـانـدر طـلـب وصـل تــو بــســیـار دویـده ســت |
شبـهاست چو گل غرقه به خونم که به سویم |
از بــاغ وصــال تــو نــســیـمــی نــوزیـده ســت |
آری، شـــب امــیــد هــمـــه غـــمـــزدگـــان را |
صـبـحـی سـت کـه تـا روز قـیامت ندمیده سـت |
طـاقـت چـو نـدارم کـه رسـانـم بــه تــو خـود را |
فریاد رس، ای دوست، که طاقت برسیده ست |
خــســرو تــن بــیـجــانــت بــه گــلــزار زمــانـه |
مرغـیسـت کـه او از قـفـس سـینه پـریده سـت |