این روز ها...

به نام خدا

نزدیک عید است این سال هم با بدی و خوبی هایش گذشت...

اما عده ی در غم این سال باقی مانده اند...

این روزها روز های جالبی برای این افراد نیست از تمام دنیا دلگیر هستند...

از کدام یک برای شما بگویم از معلمانی که به سادگی از میان خانواده های خود دور شدند... و بهشتی شدند...

 روحشان شاد...

از افرادی که تنها ارزوی انها دیدن فرزندان خود می باشد تا شاید امسال در خانه ی سالمندان سری به انها بزنند...

یاد سالمندان باشیم...

تا شاید آنها را پدر و مادر خود بدانند شاید کار هایی که پدر و مادر آنها برای انها انجام داده است یادشان بیایید...

از دانش آموزی بگوییم که با یک درگیری ساده در مدرسه با هم کلاسیش باعث ناراحتی هر دو خانواده در این روز های عزیز شد...

این روزها باید شاد باشیم نه این که از تمام دنیا دلگیر شویم نه این که پشیمان باشیم...

ما تنها خودمان نیستیم که زندگی میکنیم عده ی زیادی هستند که در این شهر زندگی میکنند...

به یاد انها باشیم اگر از دستمان کاری بر می آید دریغ نکنیم...

شاید این روز ها ما شاد و سر حال باشیم ولی عده ای در غم فوت فرزند خود به سر می برند و عید و سال نو برای انها هیج معنایی ندارد

خودمان را جای ان ها قرار دهیم تا متوجه شویم آنها چه دردی را تحمل می کنند 

این روز ها باید بیشتر مراقب خود باشیم ...

بیشتر به فکر بقیه باشیم...

مگر این دنیا چند روز است مگر ما چقدر مهمان این دنیا هستیم...

باید باور کنیم کنیم که وقت زیادی در این دنیا نداریم و باید از این وقت بهترین استفاده را بکنیم تا خدا از ما راضی باشد

نزدیک عید است نمیخوام سرتون رو درد بیارم و فقط میخواهم یاد آور این مورد شوم که حضور ما  فردا در این دنیا قطعی نیست...

نوروز یعنی یادمان باشد که زندگی آنقدر کوتاه است، که یک دقیقه بیشتر با هم بودن را باید جشن گرفت

بنده هم عظیم و دردناک را به خانواده های سرچمی ، داوودی ، مرسل لویی ، رستمی و فروتن تسلیت عرض

می نمایم.

با تشکر از شما دوستان که وقت گذاشتید...