دخــــــتر خــوبـــــ بـــود، صـــآف ، ســـآده ، مهــــربو . . .
امـــآ نمــــ دونمـــــ چــــرآ حجـــآبش درست نبـــود. . .
یــــه روز کــــه همینجور کـــنآر همـــــ نشتـــه بودیمــــ ،
بهش گفتمــــــ :
تو امـــآمـــ زمـــآنو دوست دآر ؟
یهـــــو تعجب کــــرد ! چنـــد لحـــظه تو چشمــآمــــ نگآه کــــرد و گفت :
مگـــــه مـــــ شه دوستش نـدآشتـــه بآشمـــــ ؟!!
لبخنــــد زدمـــــ . . .
- پس چــــرآ حـــجآبت درست نیست ؟
گفت :
مـــ دلمــــ پـــآکــــه !
گفتــــمــــ :
اگـــــه همسرت رو بــآ یکــــ دیگــــه ببینــــ . . .
- خب ؟!
- بعــــد ازش جوآب بخوآ . . .
- خب ؟؟؟
- بـــگه عــــزیزمـــ مـــ تو دلمــــ تو رو دوست دآرمــــ ، بآورت مــــ شه ؟
- معـــلومــــه کــــه نـــه !
- بــــه نظرت . . . وقتــــ ذهـــن جوو مـــردمو مشغول مــــ کنــــ . . . وقتـــــ زنــدگــــ یه نفرو با بــد حجـــآبیت خرآب مــــ کنـــــ . . .
آمـــــآمــــ زمـــآ بـــآور مـــــ کنـــه دوستش دآر ؟
چهــــره اش تغییر کر . . .
بلــــنــد شــد رفت . . .
فـــــردآ کــــه اومـــد تو کلآس دو تآ چــــیز اضآفه تـــر دآشت . . .
+ یــــه لبخنــد . . .
+ یــــه پــآرچـــه مشکـــ رو سرش . . .!
