چی شده حصین کجا میری رفیق//من و این همه طرفدارو ببین
هنو ردپای تنهایی یات رو شبای رپ//اما نگران نباش ما پشتتیم همه
چیزی که داره این شعر رو مینویسه خودکاره منه//که جوهرش الان پره غم
اگه بری رودار میشن یه سریا پ بی کار نشین//حداقل سالی یه کار بده ماراضیم به همین..
دلخوشیم با دلخوشی یات...//تنهاییم با تنهایی یات...
دنیامون که رنگی رنگی نی با تو لاقل سیاه و سفیده//اگه بری که سگ توش تلپی ریده
...
نرو... نرو
تو فکرتم رفیق//مینویسم ب یادت با خودکاری سفید//رو کاغذ سیاه این روزگار کثیف
منم بچه ی خیابونم پ بچه محلیم//این یه درخواست پس داشی نکن بهم کم محلی
جف کفشی که پات بود یادت؟//نکنه میخوای بندازیش دور و عوض شی!
خود خواه شدی//فقط به فکر خودتی نمیگی پ من چی
خمارم بدون صدات//چتم هنو من روی اون نگات
داشی نکش عقب و باسختیا بساز//جدا میشی از دستای پینه ساز