آویشن
1. امام کاظم (ع): داروی امیر مؤمنان آویشن بود. او می فرمود: آویشن موجب رویش پرز در معده می شود؛ همانند پرز پارچه مخمل .
2. امام صادق (ع): چهار چیز، چشم را جلا می دهد؛ سودمند هستند و هیچ ضرری ندارند: آویشن و نمک که با هم باشند و سیاه دانه و گردو که با هم خورده شوند، سیاه دانه و گردو، بواسیر را ریشه کن می کنند، بادهای بدن را خارج می گردانند؛ رنگ پوست را زیبا می کنند؛ معده را مقاوم می سازند و موجب گرمی کلیه ها می گردند.
سیاه دانه و نمک نیز، بادها را از قلب بیرون می کنند؛ گرفتگی های عروقی و عصبی را برطرف می نماید؛ بلغم را می سوزانند؛ منی را زیاد می کنند؛ نفس را خوشبو می سازند؛ موجب نرمی معده می گردند؛ بوهای بد را از دهان می برند و آلت تناسلی را سفت و محکم می کنند.
3. آویشن ، معده را شست وشو می دهد.