درباره من

C'est grce aux astres nonpareils,
Qui tout au fond du ciel flamboient,
Que mes yeux consums ne voient
Que des souvenirs de soleils.
به لطف ستارگان بی همتا
درخشان در دل آسمان
چشمان سوخته ام نمی بینند
مگر خاطره های خورشید را
En vain j'ai voulu de l'espace
Trouver la fin et le milieu;
Sous je ne sais quel il de feu
Je sens mon aile qui se casse:
بیهوده مقصد و ماوای خود را
از فضا جویا شدم
لیک به زیر نگاهی آتشین
دیدم که بالهایم شکست
Et brl par l'amour du beau,
Je n'aurais pas l'honneur sublime
De donner mon nom l'abme
Qui me servira de tombeau.
Les Plaintes d'un Icare
Charles Baudelaire
و سوخته از عشق به زیبایی
این افتخار والا را نخواهم داشت
که نامم را بر گردابی نهم
که گور من خواهد بود


متن شکوه ی ایکار*
شارل بودلر


*بنابر اسطوره شناسی یونان،ددال برای رهایی خود و پسرش ایکار از زندان،بالهای پرندگان را با موم به شانه های خود و فرزند می چسباند.او پسر را پند میدهد که نه به بلند آسمان اوج گیرد و نه نزدیک به زمین پرواز کند.اما ایکار ،شیفته ی زیبایی،چندان به آفتاب نزدیک میشود که موم بالهایش آب میشود و به دریا فرومی افتد.








 
 

درج شده در تاریخ ۹۵/۰۵/۲۹ ساعت 21:24

کاربران آنلاین (0)