قاقبت یزید و معاویه

یزید در اواخر عمر دچار جنون شد، رفتارهای بسیار زشت و ناروایی از خود نشان می‌داد، تعادل روانی نداشت و بعد سر به بیابان گذاشت و بالاخره با خفت و خواری و پستی مرد و در یک نقطه دفن شد. (من خیلی جستجو کردم که محل دفن او را پیدا کنم) بعدها در دوران حضرت مختار و بعد در عصر بنی‌العباس (چون بنی‌العباس با بنی‌امیه مخالف بودند) این قبرها را می‌شکافتند و مرده آن‌ها را بعد از سال‌ها بیرون می‌آوردند. مثلاً می‌گویند که مروان، دشمن سرسخت اباعبدالله حسین(ع) را از قبرش بیرون کشیدند و او را شلاق زدند. وقتی علت را سئوال کردند گفت: چون مروان بن حکم به حضرت زهرا(س) اهانت کرد. به خاطر این اهانت این کار را می‌کنیم. قبر معاویه را شکافتند، بقیه را نیز همین طور. اما بدن یزید قطعه قطعه و نابود شده بود کرم به بدنش افتاده و به شکلی بسیار زشت و متعفن درآمده و چیزی از آن باقی نمانده بود. براساس مطالعات صورت گرفته تنها بخشی از بدن یزید (یک پا) را در بیابان یافته و در گوشه‌ای در سرزمین شام و در نزدیکی قبر معاویه دفن کردند.

اما در مورد معاویه می‌گویند در آخرین روزهای عمرش وقتی شنید بین مردم شایع شده که او در حال مرگ است دستور داد او را بیارایند و سپس بارعام داد. ظاهر معاویه آن روز به گونه‌ای بود که هیچ‌کس فکر نمی‌کرد به این زودی بمیرد. اما روز بعد معاویه مرد و او را در دمشق دفن کردند. اما مردم دمشق به هیچ‌کس نمی‌گویند قبر معاویه کجاست در حالی که مکان آن نسبتاً آشکار است. قبر معاویه امروز به صورت یک مخروبه درآمده و در میان مردم دمشق مشهور است که هرکس اندک کاری برای قبر معاویه و به منظور آباد کردن آن انجام دهد بلافاصله خواهد مرد؛ زیرا تا به حال چندین بار این مسئله اتفاق افتاده است.