گــــــــــآهــــــی وقـــتــآ مـــیــخــوآی یــکــی کــنـآرت بــآشــــهـ بـــــــهــ حــرفــآت گـــوش کـــنـــهــ چـــیــزی نــگــهـ... کــــآری نـــکـنــهـ هــآ... فــــقـــط بـآشـــهـ هـــمـــیـن ! ...

این روزها پارو را رها کرده ام و نشسته ام کف قایقی معلق که به هیچ کجا نمی رود می خندم! دیگر تب هم ندارم داغ هم نیستم دیگر به یاد تو هم نیستم سرد شده ام سرد سرد نمی دانم شاید… شاید دق کرده ام! کسی چه می داند…...

حرفت که می شود با خنده می گویم : یادش بخیر ، فراموشش کردم اما نمی دانند هنوز هم کسی اشتباه تماس می گیرد سست میشوم که نکند تو باشی,,,,,,,,,,!؟...

لبخند زدن خیلی راحت تره تا بخوای به همه توضیح بدی ک چرا حالت خوب نیست......

می ترسم از آدم ها ... آدم هایی که دست می گذارند روی تنهایی ات ... مجوزِ ورود می گیرند ... و تنهاترت می کنند ... آدم هایی که سایه می اندازند روی سرت ... و بی تفاوت، سایه سنگین می کنند ... آدم هایی که ساده می گیری بودنشان را ... و سخت می کنند گذرِ لحظه هایت را ... ...

اولش ذوق داری... بعدش با اس ام اس شروع میشه .. زنگ ها جاشو ب ساعتای پر ارزشت میده... سحر تا سحر باهاشیو تو فکرش... اگه ی روز دیر جوابتو داد ب ستوه می آیی... دیدنش آرزوته... میخوای هر جور شده خوشحالش کنی.. گرفتن دستش گرمترین آغوش دنیاس!! درخیابان بودنش رو داد میزنی... دوست داشتن ...