شکستن

پرسیدن خطا نیست ؛

خواهم پرسید ک چگونه نفس می کشی

چون عمر من با نفس پوچ

به فنا محکوم ماند

نفس بکش

اما

 نه با غم

 بیخیالی را داد بزن

پایکوبی باش که

در حال گریان

نیز تبل رقص می کوبد

ضعیف نباش

چون خودت یادم دادی

انسان ضعیف انسان نیست !

پاک باش همانند اب

جاری باش

تبخیر نشو

به اسمان سفر نکن

به اوج نرو

زیرا

ابر ها

بی وفایند 

با اندکی تراکم

به زمین می کوبند

تن مجروحت را

به دریا برو

برس به دریا

دریا باش

زیبا و با وقار

بزرگ و آرام

نزار طوفان بر تنت

 تلاطم غم دهد

 نزار آرامش و گرمی آفتاب

خامت کند

نزار با گرمای تنش

 از وجودیتت وز دریا

جدایت کند

صبور باش

استواری را از کوهی بیاموز

که

 تو در وجودش تولد یافتی

و

از آن سرازیر شدی 

به دریا رسیدی

آرام باش

هرچند مرغان ماهی خوار

زخم بر گستره تنت

به هنگام شکار ماهیان امیدت

میزنند

به یاد داشته باش

امید های کوچک

تولد می یابند

 بزرگ میشوند

همانند

ماهیان آزاد 

زندگی   همیشه پرتلاطمه گاهی وقتی اسمون بالای سر ما ابری

گاهی وقتا نیز  ابی !!  ولی به یاد داشته باش اسمان دلت  هر رنگی که هست

نباید ...بیش از توانت به فکر صعود باشی

...چون ...

همیشه اسمون  ابی  نیست

 بعضی وقتی خشمگینه و  از شدت درد به رنگ خاکستریه ....

سعی کن شکستو فراموش کنی نه این که باش زندگی کنی

 تقدیم به دل شکسته ات