به سادگی رفـت ؛ نــه اینکه دوستم نداشت ! نـــــــــه ، فهمید خیییییییلی دوستش دارم !

نه به دیروزهایی که بودی فکر می کنم
و نه به فرداهایی که "شاید" بیایی ...
می خواهم امروز را زندگی کنم ...
خواستی باش ... نخواستی نباش...

همیشـه از آمد ِ "نــ" بر سر کلمآتــ ـ مـ ترسیــدَمـ !

نـ دآشتـ ِ تو ... نـ بود ِ تو ...
نـ مآند ِ تو ...

کــآش اینبــار حداقلـ ـ دلـ ِ واژه برآیـــمـ مـ سوختــ ـ و خبــر مـ دآد از نـ رفتـ ِ تـــو ..

+ جـآی خـآلـیتـ ـ رآ بـآ فـرضـ ـ پـر کـرده امـ ـ ..

حـرآمـشـ ـ بـآد آنـکـه پـر کـرد جـای مـرآ ...

دیگر آوردن نامت برایم

"مکروه"

شد...

وقتی حس میکنم که تو،

"حرام "ترین فکر
ممکنی...

محتاج دیدنت نیستم... 

اگر چه نگاهت آرامم می کند 

محتاج سخن گفتن با تو نیستم... 

اگر چه صدایت دلم را می لرزاند

محتاج شانه به شانه ات بودن نیستم... 

اگر چه برای تکیه کردن ، 

شانه ات محکم ترین و قابل اطمینان ترین است! 

دوست دارم بدانی ، 

حتی اگر کنارم نباشی ... 

باز هم ، نگاهت می کنم ...

صدایت را می شنوم و به تو تکیه می کنم 

همیشه با منی ، 

و همیشه با تو هستم، هر جا که باشی...

دلتنگ ها گاه از جنسـ اشکـ ـ اند

گاه از جنسـ ـ بغضـ ـ 

گاه سکوتـ ـ م شوند و خآموشـ میمآنند 

گاه هقـ ـ هقـ م شوند و کـــ ـشـ م آیند

دلتنگ منـ برا تو امـ ـا... 

عجبـ جنسـ غریبی دارد..

خُدایآ...

مَن میدانَم

تُو هـَــــم میدانــ

کِـِ شُدَنـ نیست...

حَتـ اَگَر مُعجِزِه کُنـــ

باز هَم...

او یِک آرِزویـ ِمَحال اَست ...

بــهـ♥ـار نـزدیــک اســتــ

و هــوا پــر شـــده از "دوسـتـ♥ـتــ دارمــ" هــایــی

کــه

بــه بـادهــا سپـــردهـ ام

کـــاشـ پـنــجــ♥ـره اتــ بــاز بــاشـــد ...