سوره الانعام(آیات 60تـــــــــــــا68قسمت183)

وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَىٰ أَجَلٌ مُسَمًّى ۖ ثُمَّ

إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٦٠﴾

او كسى است كه شبانگاهان روح شما را به وقت خواب مى‏گيرد ، و آنچه را در روز [از نيكى و بدى] به دست مى‏آوريد مى‏داند ؛ سپس شما را در روز [با برگرداندن روح به جسمتان از خواب] بر مى‏انگيزد تا اجل مُعّين سر آيد ؛ آن گاه بازگشت شما به سوى اوست ؛ سپس شما را به آنچه همواره انجام مى‏داديد آگاه مى‏كند .«60»

وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا

وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ ﴿٦١﴾

و اوست كه بر بندگانش چيره است ، و همواره نگهبانانى [از فرشتگان] براى [حفاظتِ] شما [از حوادث و بلاها] مى‏فرستد تا هنگامى كه يكى از شما را مرگ در رسد [در اين وقت] فرستادگان ما جانش را مى‏گيرند ؛ و آنان [در مأموريت خود] كوتاهى نمى‏كنند .«61»

ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۚ أَلَا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ ﴿٦٢﴾

سپس [همه را] به سوى خدا ، سرپرست و مولاى به حقّشان بازمى‏گردانند . آگاه باشيد ! [كه در آن روز] فرمانروايى و حكومت مطلق فقط ويژه اوست ؛ و او سريع‏ترين حساب‏گران است .«62»

قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَئِنْ أَنْجَانَا مِنْ هَٰذِهِ

لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ ﴿٦٣﴾

بگو : چه كسى شما را از تاريكى‏هاىِ خشكى و دريا نجات مى‏دهد ؟ در حالى كه او را [براى نجات خود] از روى فروتنى و زارى و مخفيانه به كمك مى‏طلبيد ؛ [و مى‏گوييد] كه اگر ما را از اين [تنگناها و مهلكه‏ها] نجات دهد ، بى‏ترديد از سپاس‏گزاران خواهيم بود .«63»

قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْهَا وَمِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ ﴿٦٤﴾

بگو : خدا شما را از آن [سختى‏ها] و از هر اندوهى نجات مى‏دهد ، باز شما به او شرك مى‏ ورزيد [و به ناسپاسى مى‏ گراييد . ] «64»

قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِنْ فَوْقِكُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ

شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ ﴿٦٥﴾

بگو : او تواناست كه از بالاى سرتان يا از زير پاهايتان عذابى بر شما برانگيزد ، يا شما را گروه گروه و حزب حزب به جان هم اندازد ، [تا وضعتان به اختلافات سنگين و كينه‏هاى سخت بيانجامد ،] و مزه تلخ جنگ و خونريزى را به هر گروه شما به وسيله گروه ديگر بچشاند ؛ با تأمل بنگر چگونه آيات خود را به صورت‏هاى گوناگون بيان مى‏كنيم تا بفهمند .«65»

وَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ ۚ قُلْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ ﴿٦٦﴾

و قوم تو [قرآن] را در حالى كه حق است تكذيب كردند ؛ بگو : من بر [هدايت و پاداش و كيفر] شما كارساز و صاحب اختيار نيستم .«66»

لِكُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ ۚ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٦٧﴾

براى هر خبرى [از مژده‏ها و بيم‏ها] قرارگاهى است ، و به زودى [ظهور و تحقّق آنها را در قرارگاه‏هايشان] خواهيد دانست .«67»

وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ وَإِمَّا

يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَىٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٦٨﴾

و هرگاه كسانى را ديدى كه در آيات ما [به قصد شبهه اندازى] به ياوه گويى و سخن بى‏منطق مى‏پردازند از آنان روى گردان [و مجلسشان را ترك كن] تا در سخنى ديگر در آيند . و اگر شيطان تو را [نسبت به ترك مجلسشان] به فراموشى اندازد ، پس از ياد آوردن [به سرعت بيرون برو و] با گروه ستمكاران منشين .«68»