سوره الانعام(آیات 119تـــــــــــــا124قسمت191) جزء هشتم

وَمَا لَکُم أَلَّا تَأکُلُوا مِمَّا ذُکِرَ اسمُ اللَّهِ عَلَیهِ وَقَد فَصَّلَ لَکُم مَا حَرَّمَ عَلَیکُم إِلَّا

مَا اضطُرِرتُم إِلَیهِ وَإِنَّ کَثِیرًا لَیُضِلُّونَ بِأَهوَائِهِم بِغَیرِ عِلمٍ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعلَمُ بِالمُعتَدِینَ

و شما را چه شده [که به دنبال یاوه‏گویی مشرکان] از آنچه [چون گوشت ذبیحه‏ای] که نام خدا بر آن برده شده نمی‏خورید ؟ ! در صورتی که آنچه را خدا بر شما حرام نموده برای شما بیان کرده است ، مگر چیزی که [برای حفظ جانتان] به خوردن آن ناچار شوید ؛ و قطعاً بسیاری [از بداندیشان] ، دیگران را از روی نادانی با هواهای نفسانی خود گمراه می‏کنند ؛ یقیناً پروردگارت به تجاوزکاران [از حدود حق] داناتر است . «119»

وَذَرُوا ظَاهِرَ الإِثمِ وَبَاطِنَهُ إِنَّ الَّذِینَ یَکسِبُونَ الإِثمَ سَیُجزَونَ بِمَا کَانُوا یَقتَرِفُونَ

گناه آشکار و پنهان را رها کنید ؛ قطعاً کسانی که مرتکب گناه می‏شوند به زودی در برابر آنچه همواره مرتکب می‏شدند ، مجازات خواهند شد .«120»

وَلَا تَأکُلُوا مِمَّا لَم یُذکَرِ اسمُ اللَّهِ عَلَیهِ وَإِنَّهُ لَفِسقٌ وَإِنَّ الشَّیَاطِینَ لَیُوحُونَ إِلَی

أَولِیَائِهِم لِیُجَادِلُوکُم وَإِن أَطَعتُمُوهُم إِنَّکُم لَمُشرِکُونَ

از آنچه [هنگام ذبح شدن] نام خدا را بر آن نبرده‏اند نخورید ؛ مسلماً خوردن آن بدکاری و نافرمانی [از حق] است ؛ قطعاً شیاطین [شبهات ناروایی را به ضد احکام خدا] به دوستانشان القاء می‏کنند تا با شما [درباره احکام خدا] گفتگوی بی‏منطق کنند ، و اگر از آنان پیروی کنید ، یقیناً شما هم مشرکید .«121»

أَوَمَن کَانَ مَیتًا فَأَحیَینَاهُ وَجَعَلنَا لَهُ نُورًا یَمشِی بِهِ فِی النَّاسِ کَمَن مَثَلُهُ فِی

الظُّلُمَاتِ لَیسَ بِخَارِجٍ مِنهَا کَذَلِکَ زُیِّنَ لِلکَافِرِینَ مَا کَانُوا یَعمَلُونَ

آیا کسی که [از نظر عقلی و روحی] مرده بود و ما او را [به وسیله هدایت و ایمان] زنده کردیم ، و برای وی نوری قرار دادیم تا در پرتو آن در میان مردم [به درستی و سلامت] زندگی کند ، مانند کسی است که در تاریکی‏ها [یِ جهل و گمراهی] است و از آن بیرون شدنی نیست ؟ ! این گونه برای کافران [به خاطر لجاجت و عنادشان] آنچه انجام می‏دادند ، آراسته شد [تا گمان کنند اعمالی را که انجام می‏دهند نیکوست . ] «122»

وَکَذَلِکَ جَعَلنَا فِی کُلِّ قَریَةٍ أَکَابِرَ مُجرِمِیهَا لِیَمکُرُوا فِیهَا وَمَا یَمکُرُونَ إِلَّا بِأَنفُسِهِم

وَمَا یَشعُرُونَ

و این گونه [که در مکه می‏بینی] در هر آبادی و شهری رؤسا و سردمداران گنهکاری قرار دادیم تا در آن [برای گمراه کردن مردم] نیرنگ زنند ، ولی جز به خودشان نیرنگ نمی‏زنند ، و [این واقعیت را] درک نمی‏کنند .«123»

وَإِذَا جَاءَتهُم آیَةٌ قَالُوا لَن نُؤمِنَ حَتَّی نُؤتَی مِثلَ مَا أُوتِیَ رُسُلُ اللَّهِ اللَّهُ أَعلَمُ حَیثُ

یَجعَلُ رِسَالَتَهُ سَیُصِیبُ الَّذِینَ أَجرَمُوا صَغَارٌ عِندَ اللَّهِ وَعَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا کَانُوا یَمکُرُونَ

و چون آیه و معجزه‏ای [بخاطر هدایت یافتنشان] به سوی آنان آید ، می‏گویند : هرگز ایمان نمی‏آوریم تا نظیر آنچه به پیامبران خدا داده شده به ما هم داده شود . خدا داناتر است که مقام رسالت را در کجا قرار دهد ؛ به زودی آنان را که گناه کرده‏اند به کیفر نیرنگی که [همواره برای گمراه کردن مردم] می‏زدند ، در پیشگاه خدا خواری و عذابی سخت خواهد رسید .«124»