فراموش کردم
رتبه کلی: 382


درباره من
سلام

امیدوارم به لطف خداوند خوب باشین

خب دوستان هدف اصلیمون از فعالیت با این اکانت آشنایی با معجزه ای هستش
********************
در مورد تعداد تقریبی آیات قرآن کریم، در میان مفسران و دانشمندان علوم قرآنی وحدت نظر نسبی وجود دارد; برخی آیات قرآن را 6000 آیه دانسته و برخی اعدادی چون 204، 214، 219، 225 و یا 236 را برآن افزوده اند ولی آنچه مسلم است این که آیات قرآن از 6000 آیه کمتر نمی باشد; گرچه در آیات افزون بر این مقدار، اختلاف نظر وجود دارد.
علت اصلی این اختلاف وقف رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در پایان آیات تلاوت شده به منظور آگاهی مردم از اتمام آیه و نیز وصل مجدد آن به آیه بعدی به جهت پیوستگی مطلب دو آیه پیاپی بوده است. و در نتیجه گاهی اوقات این توهم در مردم پدید می آمد که این وصل علامت انقطاع و تمام شدن آیات نیست و لذا اختلاف روایات و تعداد آیات باعث اختلاف نظر در عدد آنها شده است. هر فرقه و گروهی نیز برحسب روایاتی که از نظر آنها بر دیگر روایات رحجان دارد عدد خاصی را ذکر کرده اند که در نتیجه موجب بروز اختلاف شده است. بعضی گفته اند شمارش آیات از معضلات قرآن است.
آیات قرآن یکسان نیست، برخی کوتاه و برخی دیگر بلندتر است. در بعضی از آنها مطلبی به طور کامل گنجانده شده و در برخی دیگر مطلب نیمه تمام است و ادامه آن را باید در آیه دیگر جستجو کرد و نیز در قطع و وصل آیات اعتبارات و نظرهای مختلف وجود دارد در نتیجه در عدد آیات اختلاف پدید آمده است. علامه طباطبایی در المیزان می نویسد: «از آنجا که روایات و اقوال مختلفی در مورد عدد آیات قرآن وجود دارد و از طرفی خبر قطعی و قابل اعتمادی در این موضوع نداریم، الزامی نیست که خواسته باشیم به یکی از این روایات یا اقوال ملتزم شویم و عدد خاصی را بپذیریم». آنچه اهمیت دارد تمام آیاتی است که در قرآن وجود دارد، البته طبرسی در مقدمه تفسیر مجمع البیان عدد 6236 را ترجیح داده و روایات آن را مستندتر و قوی تر می داند.
قرآن کریم (Quran )    

سوره الانعام(آیات 138تـــــــــــــا142قسمت194) جزء هشتم

منبع : قرآن کریم
درج شده در تاریخ ۹۲/۰۵/۰۱ ساعت 19:16 بازدید کل: 252 بازدید امروز: 198
 

جزء هشتم

وَقَالُوا هَذِهِ أَنعَامٌ وَحَرثٌ حِجرٌ لَا یَطعَمُهَا إِلَّا مَن نَشَاءُ بِزَعمِهِم وَأَنعَامٌ حُرِّمَت ظُهُورُهَا

وَأَنعَامٌ لَا یَذکُرُونَ اسمَ اللَّهِ عَلَیهَا افتِرَاءً عَلَیهِ سَیَجزِیهِم بِمَا کَانُوا یَفتَرُونَ

و به گمان بی‏اساس خود گفتند : این چهار پایان و زراعتی که [سهم خدا و بتان است ، خوردنش] ممنوع است ، فقط کسی که ما بخواهیم باید از آنها بخورد ، و [اینها] چهارپایانی است که سوار شدن بر آنان حرام است ، و [نیز آنان را] چهارپایانی [بود] که [هنگام ذبح] نام خدا را بر آنها نمی‏بردند ، در حالی که [این سنت‏ها و قوانین را به دروغ] به خدا نسبت می‏دادند ؛ به زودی خدا آنان را در برابر آنچه دروغ می‏بستند ، مجازات خواهد کرد .«138»

وَقَالُوا مَا فِی بُطُونِ هَذِهِ الأَنعَامِ خَالِصَةٌ لِذُکُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَی أَزوَاجِنَا وَإِن یَکُن مَیتَةً

فَهُم فِیهِ شُرَکَاءُ سَیَجزِیهِم وَصفَهُم إِنَّهُ حَکِیمٌ عَلِیمٌ

و گفتند : آنچه در شکم این چهارپایان است [در صورتی که زنده بیرون آید] ویژه مردان ماست ، و بر همسرانمان حرام است ، و اگر مرده باشد همگی در آن شریکند ؛ به زودی خدا آنان را بر این فتوای بی‏پایه و باطلشان جزا خواهد داد ، زیرا خدا حکیم و داناست .«139»

قَد خَسِرَ الَّذِینَ قَتَلُوا أَولَادَهُم سَفَهًا بِغَیرِ عِلمٍ وَحَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ افتِرَاءً عَلَی اللَّهِ

قَد ضَلُّوا وَمَا کَانُوا مُهتَدِینَ

و گفتند : آنچه در شکم این چهارپایان است [در صورتی که زنده بیرون آید] ویژه مردان ماست ، و بر همسرانمان حرام است ، و اگر مرده باشد همگی در آن شریکند ؛ به زودی خدا آنان را بر این فتوای بی‏پایه و باطلشان جزا خواهد داد ، زیرا خدا حکیم و داناست .«139» قطعاً کسانی که فرزندان خود را از روی سبک مغزی و جهالت کشته‏اند ، و آنچه را خدا روزی آنان کرده بود بر پایه دروغ بستن به خدا حرام شمرده‏اند ، زیان کردند ؛ به راستی که گمراه شدند و هدایت یافته نبودند .«140»

وَهُوَ الَّذِی أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَعرُوشَاتٍ وَغَیرَ مَعرُوشَاتٍ وَالنَّخلَ وَالزَّرعَ مُختَلِفًا أُکُلُهُ

وَالزَّیتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَیرَ مُتَشَابِهٍ کُلُوا مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ یَومَ حَصَادِهِ

وَلَا تُسرِفُوا إِنَّهُ لَا یُحِبُّ المُسرِفِینَ

و اوست که باغ‏هایی [که درختانش برافراشته] بر داربست و باغ‏هایی [که درختانش] بدون داربست [است] ، و درخت خرما ، و کشتزار با محصولات گوناگون ، و زیتون ، و انار شبیه به هم و بی‏شباهت به هم را پدید آورد . از میوه‏های آنها هنگامی که میوه داد بخورید ، و حقِّ [الهیِ] آن را روز دروکردنش [که به تهیدستان اختصاص داده شده] بپردازید ، و از اسراف [در خوردن وخرج کردن] بپرهیزید ، که قطعاً خدا اسراف کنندگان را دوست ندارد .«141»

وَمِنَ الأَنعَامِ حَمُولَةً وَفَرشًا کُلُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیطَانِ إِنَّهُ لَکُم

عَدُوٌّ مُبِینٌ

و از دام‏ها ، حیوانات باربر و حیوانات کُرک‏دار و پشم ‏دهنده را [آفرید] ؛ از آنچه خدا روزی شما کرده بخورید ، و از گام‏های شیطان پیروی نکنید ، که بی‏تردید او برای شما دشمنی آشکار است .«142»

این مطلب توسط اسماعیل مختاری بررسی شده است. تاریخ تایید: ۹۲/۰۵/۰۱ - ۱۹:۲۴
اشتراک گذاری: تلگرام فیسبوک تویتر
برچسب ها:

1
1


لوگین شوید تا بتوانید نظر درج کنید. اگر ثبت نام نکرده اید. ثبت نام کنید تا بتوانید لوگین شوید و علاوه بر آن شما نیز بتوانید مطالب خودتان را در سایت قرار دهید.
فراموش کردم
تبلیغات
کاربران آنلاین (2)