سوره الانعام(آیات 152تـــــــــــــا157قسمت197) جزء هشتم

وَلَا تَقرَبُوا مَالَ الیَتِیمِ إِلَّا بِالَّتِی هِیَ أَحسَنُ حَتَّی یَبلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوفُوا الکَیلَ

وَالمِیزَانَ بِالقِسطِ لَا نُکَلِّفُ نَفسًا إِلَّا وُسعَهَا وَإِذَا قُلتُم فَاعدِلُوا وَلَو کَانَ ذَا قُربَی

وَبِعَهدِ اللَّهِ أَوفُوا ذَلِکُم وَصَّاکُم بِهِ لَعَلَّکُم تَذَکَّرُونَ

و به مال یتیم جز به روشی که نیکوتر است ، نزدیک نشوید تا به حدّ بلوغِ [بدنی و عقلیِ] خود برسد ، و پیمانه و ترازو را بر اساس عدالت و پر و کامل بدهید ؛ هیچ کس را جز به اندازه توانش تکلیف نمی‏کنیم ؛ و هنگامی که سخن گویید ، عدالت ورزید هر چند درباره خویشان باشد ، و به پیمان خدا وفا کنید ؛ خدا این [گونه] به شما سفارش کرده تا پند گیرید .«152»

وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِی مُستَقِیمًا فَاتَّبِعُوهُ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُم عَن

سَبِیلِهِ ذَلِکُم وَصَّاکُم بِهِ لَعَلَّکُم تَتَّقُونَ

و مسلماً این [برنامه‏ های محکم و استوار و قوانین و مقرّرات حکیمانه] راه مستقیم من است ؛ بنابراین از آن پیروی کنید و از راه‏های دیگر پیروی مکنید که شما را از راه او پراکنده می‏کند ؛ خدا این [گونه] به شما سفارش کرده تا پرهیزکار شوید .«153»

ثُمَّ آتَینَا مُوسَی الکِتَابَ تَمَامًا عَلَی الَّذِی أَحسَنَ وَتَفصِیلًا لِکُلِّ شَیءٍ وَهُدًی وَرَحمَةً لَعَلَّهُم بِلِقَاءِ رَبِّهِم یُؤمِنُونَ

سپس به موسی کتاب دادیم برای اینکه [نعمت خود را] بر آنان که نیکی کردند کامل کنیم ، و به خاطر اینکه همه احکام و معارفی که مورد نیاز بنی‏اسرائیل بود ، تفصیل و توضیح دهیم و به سبب اینکه هدایت و رحمتی [برای آنان] باشد تا به لقای پروردگارشان ایمان آورند . «154»

وَهَذَا کِتَابٌ أَنزَلنَاهُ مُبَارَکٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّکُم تُرحَمُونَ

و این [قرآن] کتابی پرفایده است که ما آن را نازل کردیم پس آن را پیروی کنید و [از مخالفت با آن] بپرهیزید تا مشمول رحمت شوید .«155»

أَن تَقُولُوا إِنَّمَا أُنزِلَ الکِتَابُ عَلَی طَائِفَتَینِ مِن قَبلِنَا وَإِن کُنَّا عَن دِرَاسَتِهِم لَغَافِلِینَ

[آری ، قرآن را نازل کردیم] تا [شما مشرکان] نگویید : کتاب آسمانی فقط بر دو گروه پیش از ما [یهود و نصاری] نازل شد و [چون به لغت ما نبود] از [یاد گرفتن] قرائت آنان و آموزششان بی‏خبر ماندیم .«156»

أَو تَقُولُوا لَو أَنَّا أُنزِلَ عَلَینَا الکِتَابُ لَکُنَّا أَهدَی مِنهُم فَقَد جَاءَکُم بَیِّنَةٌ مِن رَبِّکُم

وَهُدًی وَرَحمَةٌ فَمَن أَظلَمُ مِمَّن کَذَّبَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَصَدَفَ عَنهَا سَنَجزِی الَّذِینَ

یَصدِفُونَ عَن آیَاتِنَا سُوءَ العَذَابِ بِمَا کَانُوا یَصدِفُونَ

یا نگویید : اگر کتاب آسمانی بر ما نازل می‏شد ، مسلماً از آنان راه یافته‏تر بودیم ، اینک برهانی آشکار و هدایت و رحمتی از سوی پروردگارتان برای شما آمد ، پس ستمکارتر از کسی که آیات خدا را تکذیب کند و از آن‏ها روی بگرداند کیست ؟ به زودی کسانی که از آیات ما روی می‏گردانند ، به خاطرِ روی گرداندنشان به عذابی سخت مجازات خواهیم کرد .«157»