سوره الانعام(آیات 158تـــــــــــــا165قسمت198) جزء هشتم

هَل یَنظُرُونَ إِلَّا أَن تَأتِیَهُمُ المَلَائِکَةُ أَو یَأتِیَ رَبُّکَ أَو یَأتِیَ بَعضُ آیَاتِ رَبِّکَ یَومَ یَأتِی

بَعضُ آیَاتِ رَبِّکَ لَا یَنفَعُ نَفسًا إِیمَانُهَا لَم تَکُن آمَنَت مِن قَبلُ أَو کَسَبَت فِی إِیمَانِهَا

خَیرًا قُلِ انتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ

آیا جز این انتظار دارند که فرشتگانِ [عذاب] به سویشان آیند ، یا [قیامت] پروردگارت [که روز جلوه کامل حق و ظهور وانکشاف تام توحید است] بیاید ، یا برخی از نشانه‏های پروردگارت [مانند مرگ و آثار پس از آن] تحقق یابد ؟ روزی که برخی از نشانه‏های پروردگارت به ظهور آید ، ایمان آوردن کسی که پیش از این ایمان نیاورده یا در حال ایمانش عمل شایسته‏ای انجام نداده سودی نخواهد داشت . بگو : [شما با این وضع ناروایی که دارید] منتظر [عذاب] باشید . ما هم منتظریم [که عذاب خدا به شما برسد . ] «158»

إِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُم وَکَانُوا شِیَعًا لَستَ مِنهُم فِی شَیءٍ إِنَّمَا أَمرُهُم

إِلَی اللَّهِ ثُمَّ یُنَبِّئُهُم بِمَا کَانُوا یَفعَلُونَ

مسلماً کسانی که دینشان را بخش بخش کردند ، وگروه گروه شدند ، تو را هیچ پیوندی با آنان نیست ، کار آنان فقط با خداست، سپس به اعمالی که همواره انجام می‏دادند آگاهشان می‏کند .«159»

مَن جَاءَ بِالحَسَنَةِ فَلَهُ عَشرُ أَمثَالِهَا وَمَن جَاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلَا یُجزَی إِلَّا مِثلَهَا

وَهُم لَا یُظلَمُونَ

هر کس کار نیک بیاورد ، پاداشش ده برابر آن است ، و آنان که کار بد بیاورند ، جز به مانند آن مجازات نشوند و مورد ستم قرار نمی‏گیرند .«160»

قُل إِنَّنِی هَدَانِی رَبِّی إِلَی صِرَاطٍ مُستَقِیمٍ دِینًا قِیَمًا مِلَّةَ إِبرَاهِیمَ حَنِیفًا

وَمَا کَانَ مِنَ المُشرِکِینَ

بگو : یقیناً پروردگارم مرا به راه مستقیم هدایت کرد ، به دینی پایدار و استوار ، دین ابراهیم یکتاپرست حق‏گرا ، و او از مشرکان نبود .«161»

قُل إِنَّ صَلَاتِی وَنُسُکِی وَمَحیَایَ وَمَمَاتِی لِلَّهِ رَبِّ العَالَمِینَ

بگو : مسلماً نماز و عبادتم و زندگی کردن و مرگم برای خدا پروردگار جهانیان است .«162»

لَا شَرِیکَ لَهُ وَبِذَلِکَ أُمِرتُ وَأَنَا أَوَّلُ المُسلِمِینَ

او را شریکی نیست ، و به این [یگانه‏پرستی] مأمورم ، و نخستین کسی هستم که [در این آیین] تسلیم [فرمان‏ها و احکام] اویم .«163»

قُل أَغَیرَ اللَّهِ أَبغِی رَبًّا وَهُوَ رَبُّ کُلِّ شَیءٍ وَلَا تَکسِبُ کُلُّ نَفسٍ إِلَّا عَلَیهَا وَلَا تَزِرُ

وَازِرَةٌ وِزرَ أُخرَی ثُمَّ إِلَی رَبِّکُم مَرجِعُکُم فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُم فِیهِ تَختَلِفُونَ

بگو : آیا جز خدا پروردگاری بجویم در حالی که او پروردگار هر چیزی است ؟ ! و هیچ کس جز به زیان خود [عمل زشتی] مرتکب نمی‏شود ، و هیچ سنگین باری بار گناه دیگری را بر نمی‏دارد ؛ سپس بازگشت همه شما به سوی پروردگارتان خواهد بود ، پس شما را به [حقّانیّت] آنچه درباره آن [با مردم مؤمن] اختلاف می‏کردید آگاه می‏کند .«164»

وَهُوَ الَّذِی جَعَلَکُم خَلَائِفَ الأَرضِ وَرَفَعَ بَعضَکُم فَوقَ بَعضٍ دَرَجَاتٍ لِیَبلُوَکُم

فِی مَا آتَاکُم إِنَّ رَبَّکَ سَرِیعُ العِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِیمٌ

اوست کسی که شما را در زمین ، جانشینان [نسل‏های گذشته] قرار داد ، و [پایه‏های مادی و معنوی] برخی از شما را بر برخی دیگر به درجاتی بالا برد تا شما را در آنچه به شما عطا کرده بیازماید ؛ قطعاً پروردگارت زود کیفر است ، و یقیناً بسیار آمرزنده و مهربان است .«165»