سوره الاعراف(آیات44 تا 51قسمت204)جزء هشتم

وَنَادَی أَصحَابُ الجَنَّةِ أَصحَابَ النَّارِ أَن قَد وَجَدنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَل وَجَدتُم

مَا وَعَدَ رَبُّکُم حَقًّا قَالُوا نَعَم فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَینَهُم أَن لَعنَةُ اللَّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ

و بهشتیان ، دوزخیان را آواز می‏دهند که ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود ، حق یافتیم ، آیا شما هم آنچه را پروردگارتان وعده داده بود حق یافتید ؟ گویند : آری ؛ پس آواز دهنده‏ای در میان آنان آواز دهد که لعنت خدا بر ستمکاران باد .«44»

الَّذِینَ یَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ وَیَبغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالآخِرَةِ کَافِرُونَ

هم آنان که مردم را همواره از راه خدا بازمی‏دارند و می‏خواهند آن را [با وسوسه و اغواگری] کج نشان دهند ، و ایشان به روز قیامت کافرند .«45»

وَبَینَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَی الأَعرَافِ رِجَالٌ یَعرِفُونَ کُلًّا بِسِیمَاهُم وَنَادَوا أَصحَابَ الجَنَّةِ

أَن سَلَامٌ عَلَیکُم لَم یَدخُلُوهَا وَهُم یَطمَعُونَ

و میان آن دو [گروه بهشتیان و دوزخیان] حائلی است ، و بر اعراف ، مردانی [با مقام و منزلت‏اند] که هر کدام از دو گروه را به نشانه‏هایشان می‏شناسند ، و بهشتیان را که وارد بهشت نشده‏اند ، ولی ورود به آن را امید دارند ، آواز می‏دهند که درود بر شما .«46»

وَإِذَا صُرِفَت أَبصَارُهُم تِلقَاءَ أَصحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجعَلنَا مَعَ القَومِ الظَّالِمِینَ

و چون بهشتیان چشمانشان ناخواسته از بهشت به سوی دوزخیان برگردانده شود ، گویند : ای پروردگارمان ما را با گروه ستمکاران قرار مده .«47»

وَنَادَی أَصحَابُ الأَعرَافِ رِجَالًا یَعرِفُونَهُم بِسِیمَاهُم قَالُوا مَا أَغنَی عَنکُم جَمعُکُم

وَمَا کُنتُم تَستَکبِرُونَ

و اهل اعراف مردانی را که از نشانه‏  هایشان می‏شناسند ، آواز می‏دهند [و به عنوان سرزنش] می‏گویند : [امکانات مادی‏و] جمعیت [انسانی] شما و تکبّری که می‏ورزیدید ، عذابی را از شما دفع نکرد .«48»

أَهَؤُلَاءِ الَّذِینَ أَقسَمتُم لَا یَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحمَةٍ ادخُلُوا الجَنَّةَ لَا خَوفٌ عَلَیکُم وَلَا أَنتُم تَحزَنُونَ

[سپس با توجه دادن دوزخیان به سوی اهل ایمان می‏گویند :] آیا اینان کسانی نبودند که در دنیا سوگند یاد می‏کردید که خدا آنان را به رحمتی نمی‏رساند ؟ [پس به مؤمنان می‏گویند :] به بهشت در آیید که نه بیمی برشماست و نه اندوهگین می‏شوید .«49»

وَنَادَی أَصحَابُ النَّارِ أَصحَابَ الجَنَّةِ أَن أَفِیضُوا عَلَینَا مِنَ المَاءِ أَو مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ

قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَی الکَافِرِینَ

و دوزخیان بهشتیان را آواز می‏دهند که از آب [خوشگوار] یا از آنچه خدا روزی شما فرموده بر ما فرو ریزید . [بهشتیان] گویند: خدا آب و نعمت‏های بهشتی را بر کافران حرام کرده است.«50»

الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَهُم لَهوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتهُمُ الحَیَاةُ الدُّنیَا فَالیَومَ نَنسَاهُم کَمَا نَسُوا لِقَاءَ

یَومِهِم هَذَا وَمَا کَانُوا بِآیَاتِنَا یَجحَدُونَ

آنان که دینشان را سرگرمی و بازی گرفتند و زندگی دنیا آنان را فریفت ، پس ما امروز آنان زا از لطف و رحمت خود محروم می‏کنیم چنانکه آنان دیدار امروزشان را به فراموشی سپردند و همواره آیات ما را انکار می‏کردند .«51»