سوره الاعراف(آیات52 تا 57قسمت205)جزء هشتم

وَلَقَد جِئنَاهُم بِکِتَابٍ فَصَّلنَاهُ عَلَی عِلمٍ هُدًی وَرَحمَةً لِقَومٍ یُؤمِنُونَ

و برای آنان کتابی [عظیم و با ارزش] آوردیم که آن را از روی دانشی [گسترده و دقیق] بیان کردیم ، در حالی که برای گروهی که ایمان آوردند ، سراسر هدایت و رحمت است .«52»

هَل یَنظُرُونَ إِلَّا تَأوِیلَهُ یَومَ یَأتِی تَأوِیلُهُ یَقُولُ الَّذِینَ نَسُوهُ مِن قَبلُ قَد جَاءَت رُسُلُ

رَبِّنَا بِالحَقِّ فَهَل لَنَا مِن شُفَعَاءَ فَیَشفَعُوا لَنَا أَو نُرَدُّ فَنَعمَلَ غَیرَ الَّذِی کُنَّا

نَعمَلُ قَد خَسِرُوا أَنفُسَهُم وَضَلَّ عَنهُم مَا کَانُوا یَفتَرُونَ

آیا [منکران قرآن برای باور کردن آن] جز تحقّق وعده‏هایش را انتظار می‏برند ؟ ! روزی که حقایق بیان شده در آن [به صورتی آشکار] بیاید ، کسانی که از پیش ، آن را فراموش کرده بودند ، می‏گویند : یقیناً فرستادگان پروردگارمان حق را آوردند [ولی ما آن را نپذیرفتیم ،] پس آیا [در چنین روزی] شفاعت کنندگانی برای ما هست که ما را شفاعت کنند یا ما را [به دنیا] بازمی‏گردانند تا کاری غیر آنچه انجام می‏دادیم ، انجام دهیم ؟ ! به راستی آنان [سرمایه] وجودشان را تباه کردند و آنچه را به دروغ [به عنوان شریک خدا به خدا] نسبت می‏دادند [از دستشان رفت و] گم شد . «53»

إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ استَوَی عَلَی

العَرشِ یُغشِی اللَّیلَ النَّهَارَ یَطلُبُهُ حَثِیثًا وَالشَّمسَ وَالقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمرِهِ

أَلَا لَهُ الخَلقُ وَالأَمرُ تَبَارَکَ اللَّهُ رَبُّ العَالَمِینَ

 به یقین پروردگار شما خداست که آسمان‏ها و زمین را در شش روز آفرید ، سپس بر تخت [فرمانروایی و تدبیر امور آفرینش] مسلط شد ، شب را در حالی که همواره با شتاب روز را می‏جوید بر روز می‏پوشاند ، و خورشید و ماه و ستارگان را که مُسخّر فرمان اویند [پدید آورد] ؛ آگاه باشید که آفریدن و فرمان [نافذ نسبت به همه موجودات] مخصوص اوست ؛ همیشه سودمند و با برکت است ، پروردگار عالمیان . «54»

ادعُوا رَبَّکُم تَضَرُّعًا وَخُفیَةً إِنَّهُ لَا یُحِبُّ المُعتَدِینَ

 پروردگارتان را از روی فروتنی و گریه و مخفیانه بخوانید [و از آداب و شرایط دعا تجاوز نکنید] ؛ یقیناً خدا متجاوزان را دوست ندارد .«55»

وَلَا تُفسِدُوا فِی الأَرضِ بَعدَ إِصلَاحِهَا وَادعُوهُ خَوفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحمَتَ اللَّهِ

قَرِیبٌ مِنَ المُحسِنِینَ

 و در زمین پس از اصلاح آن [به وسیله رسالت پیامبران] فساد مکنید ، و خدا را از روی بیم و امید بخوانید ، که یقیناً رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است .«56»

وَهُوَ الَّذِی یُرسِلُ الرِّیَاحَ بُشرًا بَینَ یَدَی رَحمَتِهِ حَتَّی إِذَا أَقَلَّت سَحَابًا ثِقَالًا سُقنَاه

ُ لِبَلَدٍ مَیِّتٍ فَأَنزَلنَا بِهِ المَاءَ فَأَخرَجنَا بِهِ مِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ کَذَلِکَ نُخرِجُ المَوتَی

لَعَلَّکُم تَذَکَّرُونَ

 و اوست که بادها را پیشاپیشِ [بارانِ] رحمتش به عنوان مژده دهنده می‏فرستد چون این بادها ابرهای سنگین بار را بردارند ، آن را به سوی سرزمینی مرده می‏رانیم ، نهایتاً به سبب آن باران نازل می‏کنیم و به وسیله باران از هر نوع میوه [از زمین] بیرون می‏آوریم [و] مردگان را نیز [در روز قیامت] این گونه [از لابلای گورها] خارج می‏کنیم ، [باد ، ابر ، باران ، زمین ، روییدن گیاهان و انواع میوه‏ها را مثل زدیم] تا [اراده و قدرت بی‏نهایت خدا] را یاد کنید .«57»