سوره الاعراف(آیات144 تا 149قسمت216)جزء نهم

قَالَ یَا مُوسَی إِنِّی اصطَفَیتُکَ عَلَی النَّاسِ بِرِسَالَاتِی وَبِکَلَامِی فَخُذ

مَا آتَیتُکَ وَکُن مِنَ الشَّاکِرِینَ  

[خدا] فرمود : ای موسی ! من تو را به [ابلاغ] پیام‏هایم و به سخن گفتنم با تو بر همه مردم برگزیدم ؛ پس آنچه را [از پیام‏هایم] به تو دادم ، دریافت کن ، [وبه کار بند] و از سپاس‏گزاران باش .«144»

وَکَتَبنَا لَهُ فِی الأَلوَاحِ مِن کُلِّ شَیءٍ مَوعِظَةً وَتَفصِیلًا لِکُلِّ شَیءٍ فَخُذهَا

بِقُوَّةٍ وَأمُر قَومَکَ یَأخُذُوا بِأَحسَنِهَا  سَأُرِیکُم دَارَ الفَاسِقِینَ  

و برای او در الواحِ [تورات] از هر چیزی [که در باب دین مورد نیاز مردم باشد] پندی و برای هر چیزی [که تأمین کننده هدایت انسان‏ها باشد] سخنی روشن نوشتیم ؛ پس [به او گفتیم :] آن را با قدرت[ی تمام و عزمی استوار] دریافت کن ، [و به کار بند] و قوم خود را فرمان ده که آن را به نیکوترین صورت دریافت کنند [و به کار بندند .] به زودی سرای بدکاران عصیانگر را [که در دنیا ویرانی کاخ‏ها و خانه‏های آنان ، و در آخرت دوزخ است] به شما نشان می‏دهم . «145»

سَأَصرِفُ عَن آیَاتِیَ الَّذِینَ یَتَکَبَّرُونَ فِی الأَرضِ بِغَیرِ الحَقِّ وَإِن یَرَوا کُلَّ آیَةٍ

لَا یُؤمِنُوا بِهَا وَإِن یَرَوا سَبِیلَ الرُّشدِ لَا یَتَّخِذُوهُ سَبِیلًا وَإِن یَرَوا سَبِیلَ الغَیِّ

یَتَّخِذُوهُ سَبِیلًا  ذَلِکَ بِأَنَّهُم کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا وَکَانُوا عَنهَا غَافِلِینَ  

به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق گردنکشی و تکبّر می‏کنند از [فهم] آیاتم بازمی‏دارم که اگر هر آیه‏ای را ببینند ، به آن ایمان نمی‏آورند و چون راه هدایت را مشاهده کنند ، آن را راه و رسم زندگی نگیرند و اگر راه گمراهی را ببینند ، آن را راه و روش خود گیرند ؛ این [بازداشتن از فهم آیاتم] به سبب آن است که آیات ما را تکذیب کردند و از آنها غافل بودند .«146»

وَالَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا وَلِقَاءِ الآخِرَةِ حَبِطَت أَعمَالُهُم  هَل یُجزَونَ

إِلَّا مَا کَانُوا یَعمَلُونَ  

و آنان که آیات ما و دیدار آخرت را تکذیب کردند ، اعمالشان تباه و بی‏اثر شد . آیا جز به آنچه همواره [بر طبق کفر و انحرافشان] انجام می‏دادند ، کیفر داده می‏شوند ؟ !«147»

وَاتَّخَذَ قَومُ مُوسَی مِن بَعدِهِ مِن حُلِیِّهِم عِجلًا جَسَدًا لَهُ خُوَارٌ  أَلَم یَرَوا أَنَّهُ لَا

یُکَلِّمُهُم وَلَا یَهدِیهِم سَبِیلًا اتَّخَذُوهُ وَکَانُوا ظَالِمِینَ  

و قوم موسی پس از [رفتن] او [به میعادگاه پروردگار] ، از زیورهای خود مجسمه گوساله‏ای ساختند که صدای گاو داشت ! آیا نمی‏دیدند که آن مجسمه با آنان سخن نمی‏گوید و آنان را به راهی هدایت نمی‏کند ؟ ! [ولی با روشن بودن این حقیقت که مجسمه‏ای بیش نیست و هیچ کاری از دستش بر نمی‏آید] آن را [به عنوان معبودی برای پرستش] گرفتند [در صورتی که در این انتخاب] از ستمکاران بودند .«148»

وَلَمَّا سُقِطَ فِی أَیدِیهِم وَرَأَوا أَنَّهُم قَد ضَلُّوا قَالُوا لَئِن لَم یَرحَمنَا رَبُّنَا

وَیَغفِر لَنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الخَاسِرِینَ 

 و هنگامی که به شدت پشیمان شدند [و به باطل بودن گوساله‏پرستی آگاه گشتند] و دانستند که قطعاً گمراه شده‏اند ، گفتند : اگر پروردگارمان به ما رحم نکند و ما را نیامرزد ، یقیناً از زیانکاران خواهیم بود .«149»