سلام

روزی که از کوچه ی احساس دلم میگذری
نرم و آهسته گذر کن …
که دلم
سخت
به احساس دلت
محتاج است …

شاید احساس دلت رنگ جدیدی بدهد
به گل قالی بی جلوه ی این کنج اتاق

شاید ابعاد جدیدی به دلم راه گشود
که نگویم تنگـــست …
که نگویم دلتنــــگ
و بگویم برپاست …
و بگویم مشتاق، پی دیدار شماست …

شاید آسان بشود گفت: " تحمل" و
ببینی لبخند همچنان پابرجاست …
شاید آسان بشود گفت: ســــــــلام ...

...........................هیچ حرف دگری نیست که با تو بزنم

تو نمی فهمی اندوه مرا

چه بگویم به تو ای رفنه زدست

شدم از مستی چشمان تو مست

شده ام سنگ پرست

مرگ بر انکه دلش را به دل سنگ تو بست

تو نمی فهمی اندوه مرا  ......................